آمار
| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 355 |
| تعداد مقالات | 3,565 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,560,821 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,428,403 |
پیوند توأمان هنر موسیقی و شعر در آفرینش | ||
| مطالعات ادیان و عرفان تطبیقی | ||
| مقاله 6، دوره 1، شماره 1، زمستان 1396، صفحه 115-136 اصل مقاله (621 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jrm.2017.3977 | ||
| نویسندگان | ||
| رامین کشاورز1؛ محب علی آبسالان2 | ||
| 1مدرس گروه موسیقی موسسۀ آموزش عالی ارم و دانشگاه هنر شیراز | ||
| 2استادیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
| چکیده | ||
| هارمونی و جان انگاری جهان هستی نوعی اندیشه را به عارفان القاء نموده است که هستی با حرکات موزون خود تولید اصوات می نمایند و هر ذره ای، نغمه ای می نوازد و به دنبال آن رقص موزون آفرینش اتفاق می افتد. عارفان با فرورفتن در باطن اشیاء و نگرش عمیق و ذوق باطنی در پدیده های جهان به پیوند توأمان شعر و موسیقی دست یافتند و زیباانگاری این دو هنر را شهود نمودند و هر لحظه نظم موسیقیایی و رقص کیهانی را تجربه کردند و بی جان دانستن جهان را امری خطا تلقی نمودند. آیا موسیقی و شعر ابزاری برای لذایذ نفسانی بوده اند و یا تعالی معنوی؟ از نظر عارفان، درک حقیقت نظم کیهانی و موسیقی خلقت با فرورفتن در اعماق درون اتفاق خواهد افتاد. به همین جهت هنر به عنوان ابزاری که در باطن عارفان شکل گرفت، برای کشف و شهود حقایق بکار گرفته شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هنر؛ موسیقی؛ شعر؛ عرفان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||
