تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 707 |
تعداد مقالات | 6,896 |
تعداد مشاهده مقاله | 11,286,908 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,590,777 |
واکاوی روند تغییرات و الگوی فضایی ابرناکی سالانه و فصلی در ایران | ||
مخاطرات محیط طبیعی | ||
مقاله 14، دوره 7، شماره 15، فروردین 1397، صفحه 239-256 اصل مقاله (657.95 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jneh.2017.3200 | ||
نویسندگان | ||
محمود احمدی* 1؛ حمزه احمدی2؛ عباسعلی داداشی رودباری3 | ||
1استادیار آب و هواشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم زمین، تهران | ||
2دانشجوی دکتری آب و هواشناسی کشاورزی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار | ||
3دانشجوی دکتری آب و هواشناسی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم زمین، تهران | ||
چکیده | ||
ابرها در چرخه آب و شکلگیری اقلیمهای مختلف از اهمیت بالایی برخوردار میباشند. توزیع مکانی روزهای ابرناکی و روند تغییرات آن در جهت اتخاذ تصمیمات و راهبردهای محیطی حائز اهمیت است. هدف از این پژوهش بررسی روند تغییرات مکانی و زمانی سالانه تغییرات روزهای ابرناکی در ایران بر مبنای روشهای زمینآمار میباشد. روش پژوهش براساس آمار و اطلاعات روزهای ابری 43 ایستگاه همدید از سال 1970 الی 2010 انجام شد. بهمنظور تعیین الگوی فضایی از روشهای مختلف درونیابی زمینآمار استفاده شد. برای سنجش دقت این روشها از معیارهای اعتبارسنجی MAE،MBE وRMSE و برای ارزیابی روند تغییرات از روش من – کندال و کمترین مربعات استفاده گردید. نتایج نشان داد از شمال به جنوب و از غرب به شرق ایران، تعداد روزهای ابری کاهش مییابد و تفاوت مکانی زیادی در تعداد روزهای ابرناکی در کشور وجود دارد. توزیع زمانی – مکانی روزهای ابری در کشور نیز تابع مؤلفههای مکان میباشد و عامل عرض جغرافیایی بیشترین تأثیر را دارد. نتایج معیارهای اعتبارسنجی نشان داد که برای ابرناکی سالانه روشهای GPI و C/K، در فصل زمستان روش درونیابی C/K، در فصل بهار روش IDW، در فصل تابستان LPI و در فصل پاییز روشهای RBF وEBK از عملکرد بالاتری در توزیع مکانی ابرناکی برخوردار میباشند. روند تغییرات روزهای ابری در کشور بیشتر کاهشی بوده، در بیش از نیمی از ایستگاههای موردمطالعه این روند کاهشی معنیدار آشکار گردید. از آنجایی که مقدمه بارش ابرناکی است، نتایج تحقیق در پیش آگاهی مدیریت ریسک مخاطرات هیدروکلیمایی و مدیریت منابع آبی حائز اهمیت می باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
ابرناکی؛ ایران؛ زمینآمار؛ روند تغییرات؛ کریجینگ | ||
مراجع | ||
بایگی، محمد، اشرف، بتول (1390). شناسایی مناطق باکم ترین میزان ابرناکی بهمنظور پهنهبندی نواحی پرتابش کشور، نشریه آبوخاک (علوم و صنایع کشاورزی) شماره 3، صفحات 675-665. رحمدل، محسن (1395). بررسی شرایط ابرناکی و برخی شاخصهای ناپایداری جهت تعیین پتانسیل بارورسازی ابرها در مشهد. مجله علمی – ترویجی نیوار، شماره 93-92، صفحات 42 -33. رسولی، علیاکبر، جهانبخش، سعید و احمد رضا، قاسمی (1392). بررسی تغییرات زمانی و مکانی مقدار پوشش ابر در ایران، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 28، صفحات 102 – 85. شریفان، حسین، هزار جریبی، ابوطالب (1392). اصول و عملیات هوا و اقلیمشناسی از دیدگاه کشاورزی، انتشارات آژند، چاپ سوم. سبزوار. صفر راد، طاهر، فرجی سبکبار، حسنعلی، عزیزی، قاسم، عباسپور، رحیم علی (1392). تحلیل مکانی تغییرات بارش در زاگرس میانی از طریق روشهای زمینآمار (1995 – 2004). جغرافیا و توسعه، شماره، 31، صفحات 164 -149. علیجانی، بهلول (1383). آ ب و هوای ایران. انتشارات دانشگاه پیام نور. فلاح قالهری، غلامعباس، خوشحال دستجردی، جواد و حبیبی نوخندان، مجید ( 1390). ارزیابی روند خطی تغییرات پارامترهای آگروکلیمایی موثر بر رشد مرکبات مطالعه موردی: شمال ایران. نشریه پژوهشهای اقلیم شناسی، شماره 5 و 6، صفحات 38-19. قاسمی، احمدرضا (1391). مدلسازی تغییرات زمانی و مکانی پوشش ابری با تأکید بر روزهای بارش در ایران، رساله دکتری، استاد راهنما، علیاکبر رسولی، دانشگاه تبریز، دانشکده جغرافیا و برنامهریزی. قره خانی، ابوذر، قهرمان، نوذر (1389). بررسی روند تغییرات فصلی و سالانه رطوبت نسبی و نقطه شبنم در چند نمونه اقلیمی در ایران، نشریه آبوخاک، جلد 24، شماره 4، صص، 646-636. مسعودیان، سید ابوالفضل (1382). نواحی اقلیمی ایران. جغرافیا و توسعه، شماره 2، 184 – 171. مسعودیان، سید ابوالفضل، کاویانی، محمدرضا (1387). اقلیمشناسی ایران. انتشارات دانشگاه اصفهان. چاپ اول. Domrös, M., & Gongbing, P. (1988). Cloudiness and Sunshine. In The Climate of China Springer Berlin Heidelberg. pp. 210-221. Jaswal, A. K. (2017). Variability and Changes in Cloud Cover Over India During 1951–2010. In Observed Climate Variability and Change over the Indian Region Springer Singapore. pp. 107-127. Jaswal, A. K. (2017). Variability and Changes in Cloud Cover Over India During 1951–2010. In Observed Climate Variability and Change over the Indian Region (pp. 107-127). Springer Singapore. Lolis, C. J. (2009). Winter cloudiness variability in the Mediterranean region and its connection to atmospheric circulation features. Theoretical and applied climatology, 96(3-4), 357-373. Matuszko, D. (2003). Cloudiness changes in Cracow in the 20th century. International Journal of climatology, 23(8), 975-984. Raichijk, C. (2012). Observed trends in sunshine duration over South America. International Journal of Climatology, 32(5), 669-680. Šinik, N. (1992). A local climatic model of the temperature-cloudiness relationship. Theoretical and applied climatology, 46(2), 135-142. Sun, B., & Groisman, P. Y. (2000). Cloudiness variations over the former Soviet Union. International Journal of Climatology, 20(10), 1097-1111. Wenjing, Z., Ning, Z., & Jianning, S. (2014). Spatiotemporal Variations of Cloud Amount over the Yangtze River Delta, China. Journal of Meteorological Research, 28(3), 371-380. Wibig, J. (2008). Cloudiness variations in Łódź in the second half of the 20th century. International Journal of climatology, 28(4), 479-491. World Meteorological Organization. (1983). Guide to meteorological instruments and methods of observation. Secretariat of the World Meteorological Organization. Zhang, X., Peng, L., Zheng, D., & Tao, J. (2008). Cloudiness variations over the Qinghai-Tibet Plateau during 1971–2004. Journal of Geographical Sciences, 18(2), 142-154. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,208 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 557 |