تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 550 |
تعداد مقالات | 5,698 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,964,205 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,347,783 |
نقش میانجی مدیریت و برنامهریزی در رابطه بین نقش منابع، جامعه و گردشگری با توسعهی پایدار اکوتوریسم | ||
فصلنامه جغرافیا و توسعه | ||
مقاله 6، دوره 15، شماره 48، پاییز 1396، صفحه 39-58 اصل مقاله (356.84 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/gdij.2017.3348 | ||
نویسندگان | ||
علیاکبر امینبیدختی1؛ سکینه جعفری2؛ مهدیه سلطانینژاد ![]() | ||
1استاد دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران | ||
2استادیار دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران | ||
3کارشناس ارشد برنامهریزی توسعه گردشگری، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران | ||
چکیده | ||
هدف این پژوهش، نقش میانجی مدیریت و برنامهریزی در رابطه بین نقش منابع، جامعه و گردشگری با توسعهی پایدار اکوتوریسم در منطقه دره راگه شهرستان رفسنجان است. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بوده است. شرکتکنندگان 252 نفر از گردشگران ورودی به دره راگه بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. همه آنها مقیاسهای، نقش منابع، جامعه، گردشگری مدیریت و برنامهریزی و توسعهی پایدار اکوتوریسم را تکمیل کردند. دادهها در این پژوهش با استفاده از نرمافزار SPSS و Lisrel تحلیل شدند. یافتههای پژوهش حاکی از این است که، نقش منابع بر توسعهی پایدار اکوتوریسم اثر مستقیم دارد. نقش منابع با میانجیگری مدیریت و برنامهریزی بر توسعهی پایدار اکوتوریسم اثر غیرمستقیم دارد. نقش جامعه بر توسعهی پایدار اکوتوریسم اثر مستقیم ندارد، اما با میانجیگری مدیریت و برنامهریزی اثر غیرمستقیمی بر توسعهی پایدار اکوتوریسم دارد. نقش گردشگری هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم با میانجیگری مدیریت و برنامهریزی بر توسعهی پایدار اکوتوریسم اثر معناداری دارد. همچنین، مدیریت و برنامهریزی بر توسعهی پایدار اکوتوریسم اثر مستقیم و معناداری ایفا میکند. نقش منابع و گردشگری میتوانند بطور مستقیم و غیرمستقیم توسعهی پایدار اکوتوریسم را تحت تأثیر قرار دهند. اما نقش جامعه فقط بطور غیرمستقیم توسعهی پایدار اکوتوریسم را تحت تأثیر قرار میدهد. | ||
کلیدواژهها | ||
توسعهی پایدار اکوتوریسم؛ منابع؛ جامعه؛ گردشگری؛ مدیریت و برنامهریزی | ||
مراجع | ||
ابراهیم بایسلامی، غلامحیدر؛ منا غلامی (1390). سیاستگذاری اکوتوریسم پایدار کویری در ایران و امارات متحده عربی (یک مطالعه تطبیقی)، فصلنامه گردشگری و توسعه، شماره1.سال1. صفحات 58-31. اجزاءشکوهی، محمد؛ خدیجه بوذرجمهری؛ مصطفی ایستگلدی؛ مهدی مودودی (1393). بررسی اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی جامعه میزبان نمونه مطالعاتی: شهر بندر ترکمن، فضای جغرافیایی. شماره 47. سال 14. صفحات 125-101. احمدیان، هوشمند؛ محمدحسین ستاری؛ اسماعیل میرزائیان (1393). توسعهی پایدار گردشگری، اولین کنگره تخصصی مدیریت شهری و شوراهای شهر. مرکز همایشهای توسعه ایران. صفحات 9-1. ازکیا، مصطفی؛ غلامرضا غفاری (1388). توسعهی روستایی با تأکید بر جامعهی روستایی ایران، تهران. نشر نی. صفحات 328-1. اشتریمهرجردی، آباذر (1383). اکوتوریسم و پایداری، ماهنامه علمی جهاد، شماره 262. صفحات 81-74. امانپور، سعید؛ فریبرز منصوریمیانرود؛ کاوه نادری، همزه اعتصامی (1391). ارزیابی موانع توسعه اکوتوریسم شهرستان گیلانغرب با هدف شناخت موانع و رفع آن در راستای گسترش صنعت توریسم، همایش ملّی راهکارهای توسعهیاقتصادی با محوریت برنامهریزی منطقهای، دومین همایش ملی راهکارهای توسعه اقتصادی با محوریت برنامهریزی منطقهای صفحات 20-1. امینیان، سکینه؛ ابراهیم صادقی؛ عبدالله فرجی؛ افشین نادریگورقلعه (1391). بررسی فرصتها و چالشهای توسعه پایدار اکوتوریسم ایران. دومین همایش ملّی راهکارهای توسعهی اقتصادی با محوریت برنامهریزی منطقهای. صفحات 17-1. آذرنیوند، حسین؛ مسعود نصری؛ علی نجفی (1385). اکوتوریسم و جاذبههای طبیعی در جلب گردشگران در مناطق کویری، همایش علمی منطقهای معماری کویر. صفحات 16-1. پاپلی یزدی، محمدحسین؛ مهدی سقایی (1385). گردشگری(ماهیّت و مفاهیم)، تهران. انتشارات سمت. صفحات 284-1. پیرمحمدی، زیبا؛ جهانگیر فقهی؛ قوامالدین زاهدی امیری؛ مرتضی شریفی (1389). ارزیابی توان زیستمحیطی متناسب با رویکرد طبیعتگردی (اکوتوریسم) در جنگلهای زاگرس (مطالعه موردی: سامان عرفی چم حاجی جنگل کاکارضا، لرستان)، فصلنامه علمی ـ پژوهشی تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، شماره 18. سال 2. صفحات 241-230. تقوایی، مسعود؛ غلامحسین احسانی؛ اعظم صفرآبادی (1388). نقش و جایگاه برنامهریزی چند بُعدی در توسعهی توریسم و اکوتوریسم مطالعه موردی: منطقه خرو طبس، جغرافیا و برنامهریزی محیطی جغرافیا. شماره 20. سال 3، صفحات 62-1. تقوایی، مسعود؛ زهرا پیرمرادیان؛ اعظم صفرآبادی (1391). امکانسنجی توسعه اکوتوریسم ناحیه سامان چهارمحال و بختیاری، فصلنامه فضایی جغرافیایی. شماره 40. سال 12. صفحات 169-150. تولایی،سیمین (1386). مروری بر صنعت گردشگری، تهران. انتشارات تربیت معلم. صفحات 232-1. جوزی، علی؛ سحر رضائیان؛ مهدی ایرانخواهی؛ نبیالله مرادی (1389). ارائه برنامه راهبردی توسعه اکوتوریسم در منطقه حفاظت شده بوشهر به روش فریمن، علوم محیطی.شماره 7. سال4. صفحات22-1. جهانی، علی؛ مجید مخدوم فرخنده؛ جهانگیر فقهی؛ وحید اعتماد (1390). آمایش اراضی جهت مدیریت جنگل برای استفاده چند منظوره (برداشت چوب، اکوتوریسم و حمایت) (مطالعه موردی: بخش پاتم جنگل خیرود). آمایش سرزمین. شماره 3. سال 5. صفحات 50-33. چقاجردی، ایمان(1394). تحلیل نقش توانمندیهای استان اصفهان در توسعه گردشگری ورزشی کشور. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد. صفحات 243-1. حبیبی،کیومرث؛ جاهده تکیهخواه؛ محمد آزاداحمدی (1391). ارزیابی توان اکوتوریسم و برنامهریزی توسعهی پایدار گردشگری نمونه موردی: پارک جنگلی آبیدر. فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات شهری، شماره 23. صفحات 13-3. حدادینیا، سمیه؛ افشین دانهکار؛ کوروش عشقی؛ علیاصغر درویشصفت؛ محمد کابلی (1392). پهنهبندی گردشگری متکی به طبیعت مبتنی بر معیارهایمحیطزیستی(مطالعه موردی:شهرستانخاتم استان یزد)، نشریه محیط زیست. شماره 66. سال 3. صفحات 300-285. حسنپور، محمود (1392). نگاهی به جایگاه صنعت گردشگری در ساختار نظام اداری ایران و مقایسهی آن با برخی از کشورهای پیشرو، مجله نامه اتاق بازرگانی. صنایع و معادن کشور. شماره 85. دورهی 80. صفحات 57-53. حسینی، زهرا (1394). توریسم حیات وحش راهکار نوین گسترش گردشگری در منطقه قمیشلو، پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد. صفحات 263-1. خان، کریم (1389). زمینهیابی مشارکت جامعه محلی در توسعه پایدار گردشگری، کتاب ماه علوم اجتماعی. شماره 28. صفحات 11-4. درام، ا، مور، آ (1388). مقدمهای بر برنامهریزی و مدیریت اکوتوریسم، ترجمه محسن رنجبر. انتشارات آییژ. صفحات 382-1. ستاریساربانقلی، حسن؛ حسین ذبیحی (1388). نگرشی بر مفهوم مدیریت شهری حضرت رسول اکرم در شهر مدینه تجلی زیبای مدیریت شهر در شهر اسلامی، مجلهی فراسوی مدیریت. شماره 31. سال 3. صفحات 105-146. سلطانینژاد، مهدیه؛ سحر سامانیقطبآبادی؛ سیده نسرین خادم (1393). بررسی مشارکت مردم محلی در دستیابی به توسعه گردشگری پایدار در ایران، همایش بینالمللی علمی راهبردی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران. چالشها و چشماندازها. صفحات 14-1. شمشاد، معصومه؛ ایرج ملکمحمدی (1388). بررسی راهکارهای توسعه اکوتوریسم در تعاونیهای منابع طبیعی استان گلستان، فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست. دوره 16. شماره 9. سال 1. صفحات 407-401. شمشاد، معصومه؛ ایرج ملکمحمدی؛ غلامحسین حسینینیا؛ مهدی میردامادی (1388). بررسی میزان توسعهی اکوتوریسم در تعاونیهای منابع طبیعی و عوامل مؤثر برآن در استان گلستان، انسان و محیط زیست. دوره 7. شماره 88. سال3. صفحات 75-67. صمدی خادم، شهرام؛ مهسا حکیمیعابد؛ ابراهیم فتائی (1392). بررسی پتانسیلهای اکولوژیکی و گردشگری دریاچه نئور به منظور برنامهریزی توسعه پایدار اکوتوریسم بر اساس مدل SWOT، فصلنامه علمی محیط زیست. شماره 92. سال57. صفحات 15-1. ضرابی، اصغر؛ اعظم صفرآبادی (1392). ارزیابی توسعه اکوتوریسم پایدار در شهر کرمانشاه. نشریه علمی ـ پژوهشی جغرافیا و برنامهریزی، شماره 46. سال 17. صفحات 150-127. ضرابی، اصغر؛ جبار علیزادهاصل؛ عیسی بهاری (1393). تحلیلی بر زیرساختهای گردشگری در مقصد اکوتوریستی بند ارومیه با استفاده از روش SWOT، نشریه علمی-پژوهشی جغرافیا و برنامهریزی، شماره 48. سال 18. صفحات 210-177. عبدالهی، عیوض (1386). اکوتوریسم سازگار با حفاظت از محیط زیست و پایداری منابع طبیعی، ششمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی ایران. صفحات 22-1. عظیمی، علی (1386). برنامهریزی توسعه گردشگری و اکوتوریسم برای توسعه اقتصادی مطالعه موردی: برنامهریزی در ایران، فصلنامه علوم محیطی. شماره6. سال 1. صفحات 63-53. عظیمی، ناصرعلی (1388). مدیریت گردشگری و توسعهیپایدار مطلوب اکولوژیکی،مجلهی علوم محیطی. شماره 4. سال 6. صفحات 85-73. علیقلیزاده فیروزجایی، ناصر؛ مصطفی قدمی؛ مهدی رمضانزاده لسبویی (1389). نگرش و گرایش جامعه میزبان به توسعه گردشگری در نواحی روستایی نمونه موردی:دهستان گلیجان،شهرستان تنکابن،پژوهشهای جغرافیای انسانی. شماره 48. صفحات 71-35. محرمنژاد، ناصر؛مهسا آقاخانی (1388). ارزیابی تهدیدها و فرصتهای عوامل راهبردی صنعت اکوتوریسم (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده جاجرود)، علوم و تکنولوژیمحیطزیست.شماره11.سال3. صفحات 12-1. محمدزاده، مرجان؛ ملیحه حاجی قلیخانی (1389). نقش اکوتوریسم در حفاظت از تنوع زیستی، همایش ملی تنوع زیستی و تأثیر آن بر کشاورزی و محیط زیست. صفحات 9-1. مطیعیلنگرودی،سیدحسن؛ مریمرضائیهآزادی (1393). ارزیابی اثرات اقتصاد گردشگری از دیدگاه جامعهی میزبان در تفرجگاه بند ارومیه، فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی. شماره 2. سال2. صفحات 91-75. میولر، رالف اُ (1390). پایههای اساسی مدلیابی معادلاتساختاری معرفی نرمافزارهای LISREL و EQS، ترجمه: سیاوش طالعپسند، سمنان: دانشگاه سمنان. صفحات 384-1. الوانی،مهدی؛ معصومه پیروزبخت(1385). فرآیندهای مدیریتگردشگری، تهران. انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی. صفحات 216-1. هاشمی، نیلوفر (1389). نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار روستایی، فصلنامه روستا و توسعه. شماره 13. سال 3. صفحات 188-173. هال،مایکل، جنکینز، ام. جان (1382). سیاستگذاری جهانگردی. ترجمه: سیدمحمد اعرابی و داوود ایزدی، تهران. دفتر پژوهشهای فرهنگی. صفحات 124-1. Abdus Salam, M., Lindsay, R, G, Malcolm, C., & Beveridge, M (2000). Eco- tourism to protect the reserve mangrove forest the Sandarbans and its flora and fauna, Artolia, 11, 56-66. Adetola, B. O, & Adediran, O. R (2014). Attitudes of local residents towards sustainable ecotourism development in Olumirin Waterfall Southwestern Nigeria, Ethiopian, Journal of Environmental Studies and Management, 5(7), 561-571. AL-Sayed,M,&Al-Langawi, A (2003).Biological resources conversation through ecotourism development, Journal of Environments, 54, Azimi, N., & Hajipour, A (2008). Planning the cultural tourism and ecotourism industry for economic development: a case study of Iran, Environmental Science, 6, (1), 53-64. Bhuiyan, M., Hossain, A., Siwar, C., Ismail, S. M., & Islam, R (2012). The role of ecotourism for sustainable development in East Coast Economic Region (Ecer), Malaysia. OIDA International Journal of Sustainable Development, 3(9), 53-60. Bin, L. Soucheng, D., & Mei, E (2008). Ecoutourism model and benefits of periphery region in western Sichuan province, Chinese, Journal of Population, Resource &Environment, 2(6), 70-86. Buckley, Ralf (2009). evaluating the net effects of ecotourism on the environment: A framework, first assessment and future research. Journal of Sustainable Tourism, 17(6), 643-672. Bunruamkaew, K., & Murayam, Y (2011). Site suitability evaluation for ecotourism using GIS & AHP: A case study of Surat Thani province, Thailand. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 21, 269-278. Campbell, L. M (1999). Ecotourism in rural developing communities. Annals of tourism research, 26(3), 534-553. Chan, R., & Bhatta, K. (2013). Ecotourism planning & sustainable community development: theoretical perspective for Nepal, South Asia Journal of Tourism and Heritage, 1(6), 69-96. Doan, T. M (2013). Sustainable ecotourism in Amazonia: evaluation of six sites in southeastern Peru. International Journal of Tourism Research, 15(3), 261-271. Fennel, D. A (2003). Ecotourism, 2nd Edition, Routledge: London, 1-371 . Fun, F.S, Chiun, L. M, Songan, P., & Nair, V (2014). The impact of local communities involvement and relationship quality on sustainable rural tourism in rural area, Sarawark moderating impact of self-efficacy, 5th Asia Eruo Conference 2014, procedia-social and behavioral sciences, 144, 60-65. Gunn, C. A. (2002). Tourism planning, basics, concepts, cases, Washington D. C: Taylor & Francis, 1-32. Hirotsune, K. (2011). Tourism, sustainable tourism and ecotourism in developing countries, International conference in Nagoya, 5-7. Honey, M. (2008). Ecotourism and sustainable development, who owns paradise? (Seconded.), Washington Dc. Island Press, 158-170. Hussin, R., Cooke, F. M., Kunjuraman, V., Mahdzar, M., Ling, S. M., Nair, M. B., & Shuib, A (2015). Community-based ecotourism (CBET) activities in Abai Village, Lower Kinabatangan area of Sabah, east Malaysia. InProceedings of the International Conference on Natural Resources, Tourism and Services Management, Sabah, Malaysia, University Putra Malaysia, 169-175. Janusz, G. K. & Bajdor, P. (2013).Towards to Sustainable Tourism Framework, Activities and Dimensions. Procedia Economics and Finance, 6, 523- 529. Jiang, J. (2008). Evaluation of the potential of ecotourism to the Contribute to local sustainable development: A Case Study of Tengtou Village, China,Massey University,NewZealand, 123-138. Kil, N., Holland, S. M., & Stein, T. V. (2014). Structural relationships between environmental attitudes, recreation motivations, and environmentally responsible behaviors. Journal of Outdoor Recreation & Tourism, 7-8,16- economic effects of ecotourism perceived by the local people in the northwestern Turkey: Kiyikoy case, science research&essays, 6(19),4009-4020. Mirsanjari, M. M., Naghizadeh, M., Farzamfar, N., Baghi, H., Gharabagh, V. A., & Sultani, A. (2013). Assessment of scientific and additional values of sustainable ecotourism for desert areas by using Pralong method (case study: Khor and Biabanak, Iran). Advances in Environmental Biology, 269-278. Ogato, G. S. (2014). Planning for sustainable tourism: challenges and opportunities for ecotourism development in Addis Ababa, Ethiopia American Journal of Human Ecology, 3 (2), 20-26. Pananjay, G. B. G, Tiwari, K, Shashi, G. B, G, Tiwari. K., & Tiwari, S. C. (2011). An overview of potential ecotourism resources and their prospects in valley of flowers national park, Uttaranchal, India, Caspian Journal of environmental Sciences, 1(9), 105-110. Pasape, L., Anderson, W., & Lindi, G. (2015). Assessment of indicators of sustainable ecotourism in Tanzania. Anatolia, 26(1), 73-84. Pasapea, L., Wineaster, A., & George, L. (2015). Good governance strategies for sustainable ecotourism in Tanzania, Journal of Ecotourism, 14(2-3), 145-165. Sin, H. L., & Claudio, M (2014). Touring responsibility: The trouble with ‘going local’in community- based tourism in Thailand. Geoforum, 51, 96-106. Tsaur, S. H., Lin, Yu-Ch & Lin, J. H (2006). Evaluating ecotourism sustainability from the integrated perspective of resource, community and tourism, tourism management, 27, 640-653. Tolkach, D., & King, B (2015). Strengthening Community-Based Tourism in a new Resource- Based island nation: why and how?, Tourism Management, 48, 386-398. Wally, M. (2001). Ecotourism and sustainable wildlife management, Conference of Atelier regional-Faune sauvage ET betail,January 16-19. Ward,K.N (1997). Ecotourism reality or rhetoric, chapter 2- ecotourism: the concept, 58-80. Wishitemi, B. E., Momanyi, S. O., Ombati, B. G., & Okello, M. M. (2015). The link between poverty,environment & ecotourism development in areas adjacent to Maasai Mara and Amboseli protected areas, Kenya. Tourism Management Perspectives, 16, 306-317. WTO, (2010). Questionnaire on tourism and employment: qverview of results, UNWTO statistics and tourism satellite account (TSA) programme,2nd T.20 ministers meeting– republic of Korea, 1-14.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 589 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 843 |