تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 550 |
تعداد مقالات | 5,697 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,962,041 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,346,043 |
تحلیل فضایی میزان تناسب محیطی شهر شیراز با استفاده از روش مناسبت محیطی | ||
جغرافیا و آمایش شهری منطقهای | ||
مقاله 8، دوره 8، شماره 26، بهار 1397، صفحه 123-138 اصل مقاله (858.95 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/gaij.2018.3630 | ||
نویسندگان | ||
دکتر محمدرضا رضایی* 1؛ دکتر محمود قدیری2؛ مسلم شمشیری3 | ||
1دانشیار جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه یزد | ||
2استادیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور | ||
3کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه یزد | ||
چکیده | ||
در دهههای اخیر، رشد و گسترش شهرها بهصورتِ بیرویه و شتابان صورت گرفته است. این رشد بیرویه، پیامدهایی نظیر نابودی اراضی کشاورزی و گسترش بهسمتِ پهنههای آسیبپذیر (نظیر حوضههای سیلابی، مناطق مخاطرهآمیز ازجهتِ لرزهخیزی و نیز شیبهای نامناسب) داشته است که باعث بههمخوردن تعادل و پایداری اکولوژیکی شهرها شده است. در این ارتباط، شهر شیراز بهعنوان یکی از کلانشهرهای کشور شاهدی بر این مدعاست که رشد کالبدی آن بدون برنامهریزی و ملاحظات زیستمحیطی، سبب گسترش بهسوی پهنههای آسیبپذیر ازمنظرِ مخاطرات محیطی و اکولوژیکی شده است. درواقع در رشد و گسترش فضایی شهر شیراز، تناسب محیطی یا هماهنگی با شرایط و بسترهای محیط زیستی و اکولوژیکی رعایت نشده است؛ آنچه که کمّ و کیف آن نیازمند ارزیابی علمی است. لذا، برای ارزیابی میزان تناسب محیطی شهر شیراز در چارچوب روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، از فنون تحلیل مناسبت محیطی استفاده شد. در ادامه با توجه به ساختار اطلاعات موجود و قابلیت بهکارگیری آن در سیستمهای رایانهای، از میان فنون تحلیل مناسبت محیطی، فن ترکیب خطی انتخاب شد. سپس معیارهای توپوگرافیک و اکولوژیک شاملِ شیب، ارتفاع، پهنهبندی خطر زلزله و اراضی کشاورزی و باغی انتخاب شد و براساس فن ترکیب خطی رتبهبندی شدند. سپس این معیارها با توجه به اهمیتشان ترکیب شدند و نقشۀ نهایی میزان تناسب محیطی بهدست آمد. نتایج نشان داد که از کل مساحت شهر، 6/38 درصد را پهنههای نامناسب، 5/38 درصد پهنههای کمتر مناسب و تنها 8/22 درصد را پهنههای مناسب تشکیل میدهد. وضعیتی که میزان تناسب محیطی پایین شهر شیراز را نشان میدهد. | ||
کلیدواژهها | ||
توسعۀ کالبدی؛ مناسبت محیطی؛ فن ترکیب خطی؛ شهر شیراز | ||
مراجع | ||
21- Bullard, R.D.(2003): Atlanta Megasprawl, Forum for Applied Research and Public Policy, 14, 17-23.
22- Hahs, A. K. and McDonnell, M. J., (2006) “Selecting Independent Measure to Quantity Melbourne Urban-Rural Gradient,” Landscape and Urban Planning Journal, Vol. 78, No. 28, pp. 435-448. Hahs and McDonnell23- Herold, M., Scepan, J. & Clarke, K. C, (2002): The use of Remote sensing and landscape metrics to describe structures and changes in urban land use. Environment and Planning A, 34(8), 1443–1458.
24- Johnson, M. P. (2001): Environmental impacts of urban sprawl: A survey of the literature and proposed research agenda. Environment and Planning A, 33, 717–735.
25- Kunzmann, K. R., (1998): World City Region in Europe: Structural Change and FutureChallenges in: Lo, Fu-chen and Yeung, Yue-man, 1998, Globalization and the Worldof Large Cities, UNU Press.
26- Leichenko, R. M.,(2001):Growth and Change in U.S Cities and Suburbs, Growth and Change Journal, Vol. 32, summer, PP.326-354
27- Munasinghe, M. (1993), Environmental Economics and Sustainable Development, The Word Bank Washington. d. c.
28- Richard, P.,(2002):Decomposingurban sprawl. Town planning review, Liverpool.Vol.172, No. 3.
29- Merlin, P., (2000): Methods Quantitative and Space Urban Publisher. University of Paris.
30- Sabet Sarvestani Mahdi a, Ab. Latif Ibrahim a, Pavlos Kanaroglou, Three decades of urban growth in the city of Shiraz, Iran: A remote sensing and geographic information systems application, Cities 28 (2011) 320–329 | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 397 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 865 |