تعداد نشریات | 27 |
تعداد شمارهها | 586 |
تعداد مقالات | 6,016 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,765,662 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,773,374 |
برآورد قطعی خطر لرزهای در بندر نوشهر با استفاده از سیستم فازی | ||
مخاطرات محیط طبیعی | ||
مقاله 11، دوره 8، شماره 19، فروردین 1398، صفحه 175-194 اصل مقاله (3.38 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jneh.2018.21734.1308 | ||
نویسندگان | ||
فرشاد علیزاده1؛ نرگس افسری ![]() | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر، نوشهر، ایران | ||
2استادیار، گروه عمران، واحد نوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، نوشهر، ایران | ||
3استادیار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران | ||
چکیده | ||
زمینلرزهها جزء خطرات طبیعی هستند و گریز از آنها ممکن نیست. افزایش خسارتهای ناشی از زلزله و تعداد زیاد تلفات جانی و مالی بدلیل ضعف سازهها، بشر را وادار به مطالعاتی برای کاهش این خسارات و آسیبها میکند. هدف از تحلیل خطرزمینلرزه، پیشبینی میزان دامنه جنبشهای قوی زمین در دوره مشخصی از زمان در یک سایت مشخص است. در تمامی ورودیهای آنالیز خطر که هر یک بیانگر خصوصیتی هستند عدمقطعیت وجود دارد. در نتیجه شناخت عدمقطعیتها و چگونگی و میزان در نظر گرفتن آنها توسط روشهای مختلف تحلیل خطر، میتواند نشان دهنده میزان اعتمادپذیری آن روشها در ارزیابی خطر لرزهای باشد. منطق فازی ابزار مناسبی است که هم به عنوان یک روش تصمیمگیر در حل مسائل و هم اینکه عدمقطعیتها را مدلسازی مینماید، به کار برده میشود. بندر نوشهر در ایالت لرزه زمینساختی البرز واقع است که یکی از مناطق لرزهخیز ایران میباشد. در این مطالعه برآورد خطر زمینلرزه برای گسترهای به شعاع 200 کیلومتر از بندر نوشهر در موقعیت عرض جغرافیایی 5/38 – 34 درجه عرض شمالی و 54-49 درجه طول شرقی قرار گرفته، انجام شده است. به همین منظور از 17 چشمه بالقوه زمینلرزه در گستره مورد مطالعه، استفاده شده است. ابتدا برآورد خطر لرزهای به روش قطعی مرسوم و سپس برآورد قطعی با استفاده از منطق فازی انجام شد. با توجه به نتایج بدست آمده به روش قطعی مرسوم، تغییرات بیشینه شتاب افقی بین g08/0 تا g52/0 است. نتایح حاصل از برآورد خطر لرزهای قطعی با استفاده از منطق فازی نشان دادند که تغییرات بیشینه شتاب افقی بین g01/0 تا g55/0 است. در نتیجه بیشینه شتاب افقی g55/0 میباشد که حاصل از چشمه شماره 6 با بزرگای 0/7 با سازوکار معکوس در فاصله 3/21 کیلومتری از ساختگاه بندر نوشهر است. | ||
کلیدواژهها | ||
تحلیل خطر؛ منطق فازی؛ روش قطعی؛ بیشینه شتاب افقی؛ بندر نوشهر | ||
مراجع | ||
بوستان الهامِ؛ شفیعی علی (1390). برآورد خطر زمینلرزه به روش احتمالاتیـفازی برای منطقه تهران، فصلنامه زمین، سال ششم، شماره بیستم، صص45-52. تشنهلب محمد؛ افیونی داریوش؛ صفارپور نیما (1395). سیستمهای فازی و کنترل فازی، انتشارات: دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، نوبت چاپ: 11، ص526. خسروی، آیدین (1390). مدلسازی و پهنهبندی خطر زلزله با استفاده از منطق فازی. پایاننامه. دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی (استاد راهنما: ذوالفقاری، محمدرضا). قدرتی امیری غلامرضا؛ اثمری سعدآباد سهیل؛ زارع حسینزاده علی (1392). تحلیل ریسک زلزله با استفاده از سیستم استنتاجگر فازی و کاربرد آن در مطالعات بهسازی لرزهای ساختمانهای موجود، مجله علمیـپژوهشی عمران مدرس، سال 13، شماره 4، صص71 -84. موسویـبفرویی سیدحسن؛ میرزائی نوربخش؛ شعبانی الهام؛ اسکندری قادی مرتضی (1393). پهنهبندی خطر زمینلرزه در ایران و برآورد مقادیر بیشینه شتاب برای مراکز استانها، مجله فیزیک زمین و فضا، سال40، شماره4، صص 38-15. وجودی مهدی؛ زارع مهدی؛ نورزاد اسدالله (1385). مدل استنتاج فازی برای تحلیل خطر زلزله، دومین کنفرانس بین المللی مدیریت جامع بحران در حوادث غیرمترقبه طبیعی، تهران. Ambraseys, NN. Douglas, J. Sarma, SK. Smith, PM., (2005). "Equations for the estimation of strong ground motions from shallow crustal earthquakes using data from Europe and the Middle East: horizontal peak ground acceleration and spectral acceleration", Bull. Earthq. Eng., 3, 1-53. Ambraseys, NN. & Melville, CP., (1982). "A History of Persian Earthquakes", Cambridge University Press, 0521021871. Berberian, M. & Yeats, RS., (2001). "Contribution of archeological data to studies of earthquake history in the Iranian Plateau", Journal of Structural Geology, 23, 563-584. Berberian, M. and Yeats, RS., (1999)."Patterns of historical earthquake rupture in the Iranian Plateau", Bulletin of seismological America, 89 (1), 120-139. Berberian, M., (1983).”The southern Caspian: A compressional depression floored by a trapped, modified oceanic crust”. Can. J. Earth Sci., 20, 163– 183. Berberian, M. Qorashi, M. Jackson, JA. Priestley, K. and Wallace, T., (1992).”The Rudbar–Tarom earthquake of 20 June 1990 in NW Persia: preliminary field and seismological observations, and its tectonic significance”, Bull. Seism. Soc. Am., 82, 1726–1755. Boostan, E. Tahernia, N. Shafiee, A., (2015). “Fuzzy-probabilistic seismic hazard assessment case study: Tehran region”, Iran, Springer Science+Business Media Dordrecht, 77, 525-541. Boostan, E. Mirzaei, N. Eskandari Ghadi, M. and Shafiee, A., (2011). “Seismic zoning of Tehran Region using fuzzy sets”, J. earth and Space Physics, 38 (2), 29-44. Building research center housing., (2800) Regulations designed buildings against standard earthquake. Chen, D. Dong, W. Shah, HC., (1988).”Earthquake recurrence relationships from fuzzy earthquake magnitudes”, Soil Dynamics and Earthquake Engineering, 7, 136-142. Chongfu, H., (1996). “Fuzzy risk assessment of urban natural hazards, Fuzzy Sets, and Systems”, 83, 271-282. Deyi, F. Ichikawa, Μ., (1989). “Quantitative estimation of time-variable earthquake hazard by using fuzzy set theory”, Tectonophysics, 169, 175-196. Djamour, Y. Vernant, P. Bayer, R. Hatam, Y. Ritz, JF. Hinderer, J. Luck, B. Nankali, H. Le, Moigne, N. and Sedighi, M., (2010). “Geodetic signatures of present-day tectonic deformation in central Alborz and Tehran region (Iran)”, Geophys. J. Int., 183, 1287–1301, doi:10.1111/j.1365- 246X.2010.04811.x. Frangpol, Μ. Ikejima, K. Hong, K., (1988). “Seismic Hazard Prediction Using A Probabilistic-Fuzzy Approach”, Structural Safety, 5, 109-117. Green, A. Hell, J., (1994). “In An Overview of Selected Seismic Hazard Analysis Methodologies”, Civil Engineering studies, Structural Research Series, 592. Hamzehloo, H. Alikhanzadeh, A. Rahmani, M. Ansari A., (2012).” Seismic hazard maps of Iran”, In Proceedings of the 15th world conference on earthquake engineering, Lisbon, Portugal. Karimiparidari, S. Zare, M. Memarian, H. Kijko, A., (2013).” Iranian Earthquakes; A Uniformed Catalog with Moment Magnitude”, Journal of Seismology, 17, 897-911. Kim, Y. Hurlebus, S. Langari, R., (2010). “Model-Based Multi-input, Multi-output SupervisorySemi-active Nonlinear Fuzzy Controller”. J Computer-Aided Civil and Infrastructure Engineering, 25, 387-393. Lamarre, M. Dong, W., (1986).”Evaluation of seismic hazard with fuzzy algorithm”. In: 3rd U.S. national Conference on earthquake engineering, Charleston, South Carolina. 221-231. Masson, F. Anvari, M. Djamour, Y. Walpersdorf, A. Tavakoli, F. Daigni`eres, M. Nankali, H. and Van Gorp, S. (2007)., “Large-scale velocity field and strain tensor in Iran inferred from GPS measurements: new insight for the present-day deformation pattern within NE Iran”. FASTTRACK PAPER, Geophys. J. Int., GJI Tectonics, and geodynamics, 170, 436–440 doi: 10.1111/j.1365-246X.2007.03477.x. Mirzaei, N. Gao, M. and Chen YT., (1998). “Seismic source regionalization for seismic zoning of Iran: major seismotectonic provinces”, J. Earthq. Pred. Res, 7, 465-495. Moinfar, AA. Naderzadeh, A. Nabav.I, MH., (2012).”New Iranian Seismic Hazard Zoning Map for New Edition of Seismic Code and Its Compersion with Neighbor Countries,” In Proceedings of the 15th world conference on earthquake engineering, Lisbon, Portugal. Reiter, L., (1990).” Earthquake Hazard, Analysis”. Colombia University Press, New York, 254. Tavakoli, B. Ghafory-Ashtiany, M., (1999).” Seismic hazard assessment of Iran”, J Annali DiGeofisica, 42, 1013-1022. Trifonov, VG. Hessami, KT., and Jamali, F., (1996). “West-Trending Oblique Sinitral–Reverse Fault system in Northern Iran”. IIEES Special Pub., 75. Tehran, Iran. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 307 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 282 |