تعداد نشریات | 29 |
تعداد شمارهها | 629 |
تعداد مقالات | 6,353 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,719,170 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,357,469 |
بررسی معنای طبیب در شعر شاعران دورۀ انحطاط | ||
پژوهشنامه ادب غنایی | ||
مقاله 5، دوره 15، شماره 29، آذر 1396، صفحه 89-106 اصل مقاله (664.7 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jllr.2017.3965 | ||
نویسنده | ||
محمدتقی زند وکیلی* | ||
استادیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
چکیده | ||
نمادگرایی (symbolism) انگیزة اصلی هنرمندان عرصة ادیبات است که معتقدند برای بیان عقاید واحساسات، استفاده از رمز همواره از بیان مستقیم ارزشمند تر و کاملتر است. بر این اساس ادیبان و شاعران عربی در دوره های مختلف ادبی از جمله دورة انحطاط (که به دورة رکود نیز مشهور است) برای بیان اندیشه های خود به اشاره های سمبولیک روی آورده اند. لفظ «طبیب» نزد شاعران این دوره دارای معانی و کاربردهای نمادین متفاوتی است که در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی و با تتبع در اشعار برخی شاعران، معنای قراردادی و سمبلیک این واژه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که لفظ «طبیب» غالباً در شعر شاعران دورة انحطاط، در معنای پزشک اصطلاحی است، هرچند برخی شاعران آن را در معنای طبیب معنوی و وصف معشوق، ممدوح و درمانگری او و نیز ستایش زر و سیم به کار بردهاند. امّا بطور کلی می توان گفت طبیب به معنای معنوی آن در شعر شاعران دورة انحطاط کمتر بکار رفته است. | ||
کلیدواژهها | ||
طبیب؛ نماد؛ نمادگرایی؛ شعر عربی دورة انحطاط | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 438 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 607 |