تعداد نشریات | 27 |
تعداد شمارهها | 604 |
تعداد مقالات | 6,159 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,098,528 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,935,422 |
بررسی تطبیقی توانمندیهای ژئوتوریسم شهرستان الشتر با استفاده از مدلهای پرالونگ و پرییرا | ||
نشریه جغرافیا و توسعه | ||
مقاله 4، دوره 16، شماره 52، مهر 1397، صفحه 69-96 اصل مقاله (1.29 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/gdij.2018.4110 | ||
نویسندگان | ||
لیلا گلی مختاری1؛ الهام بهرام آبادی ![]() | ||
1استادیار ژئومورفولوژی، دانشکدۀ جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار | ||
2کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار* | ||
3دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشکدۀ جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار | ||
چکیده | ||
ژئوتوریسم، یکی از گرایشهای علمی در ارتباط مشترک با حوزۀ علوم زمین و گردشگری است که هدف آن شناخت ژئوسایتها یا مکانهای ویژۀ ژئومورفولوژیک است. در این مقاله بهمنظور مقایسۀ دو روش پرالونگ و پرییرا، قابلیتهای گردشگری تعداد 15 ژئوسایت در محدودۀ شهرستان الشتر مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی توانمندیهای ژئوتوریسمی شهرستان الشتر و ارائۀ راهکارهای مدیریتی جذب توریسم است. در روش پرییرا، عیار ژئومورفولوژیکی و مدیریتی و در روش پرالونگ، عیار گردشگری و بهرهوری مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که هر دو روش ابعاد متنوعی از توانمندیهای ژئوسایتها را مورد سنجش قرار میدهد. مهمترین ویژگی این دو روش این است که بهرغم مشابهت در سنجش عیارهای ژئوتوریستی، هرکدام در عیارسنجی خود متغیّرهای متعدد و متفاوتی را مدنظر قرار دادهاند. از میان 15 ژئوسایت براساس مدل پرییرا، کوه گرین با امتیاز 89/14 و درۀ کهمان با امتیاز 59/14 بیشترین امتیاز و دژ شینه با امتیاز 68/4 کمترین امتیاز را داراست و براساس مدل پرالونگ کوه گرین در عیار ارزش گردشگری با امتیاز 79/0 و عیار ارزش بهرهوری با امتیاز 71/0 بیشترین امتیاز و آبشار کاکا رضا با امتیاز 42/0 و غار سمسا با امتیاز 34/0 کمترین امتیاز را داراست. شهرستان الشتر در شمال استان لرستان یکی از پرجاذبهترین شهرهای استان ازلحاظ ویژگیهای طبیعی است که توان لازم برای تبدیلشدن به یک قطب ژئوتوریسم در کشور را داراست. برایناساس هر دو روش دیدگاه جامعی در راستای برنامهریزی توسعۀ گردشگری ارائه میکنند | ||
کلیدواژهها | ||
گردشگری؛ قطب توریسم؛ جاذبهها؛ کوه گرین؛ درۀ کهمان | ||
مراجع | ||
احمدی، عبدالمجید؛ علیرضا تقیان؛ مجتبی یمانی؛ سیدحجت موسوی (1395). ارزیابی منطقه اورامانات جهت توسعه توریسم و با هدف پیشنهاد منطقه بهعنوان ژئوپارک ملی-جهانی، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی. سال چهارم. شماره 4. صفحات 16-1. اونق،مجید؛ فرهاد هنردوست؛ابراهیم کریمیسنگچینی (1388). ارزیابی جاذبههای زمینگردشگری پدیدههای کواترنر حوضۀ رسوبی دشت گرگان، فصلنامه علوم زمین. سال بیست و دوم. شماره 87. صفحات 100-93. امریکاظمی، ع. ر (1388). اطلس توانمندیهای ژئوپارک و ژئوتوریسم ایران، انتشارات سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی. تهران. امیدزاده، هانیه؛ ارسطو یاری؛ محمد روشنعلی (1393). ارزیابی توانمندیهای و اولویتهای ژئومورفوتوریستی استان لرستان، دو فصلنامه پژوهشهای بومشناسی شهری. دورۀ پنجم. شمارۀ 1. پیاپی 9. پیرمحمدی، زیبا؛ جهانگیر فقهی؛ قوامالدین زاهدی امیری؛ مرتضی شریفی (1387). ارزیابی توان زیستمحیطی متناسب با رویکرد طبیعتگردی (اکوتوریسم) در جنگلهای زاگرس (مطالعه موردی: سامان عرفی چمحاجی جنگل کاکارضا، لرستان) فصلنامه تحقیقات جنگل و صنوبر ایران. جلد 11. شماره 2. صفحات 241-230. ثروتی، محمدرضا؛ الهام کزازی (1385) بررسی توان ژئوتوریسمی در استان همدان، دانشگاه آزاد واحد اهر. شماره 24. صفحات 52-22. حاجعلیلو، بهزاد؛ بهرام نکوییصدر (1390). ژئوتوریسم (رشته زمینشناسی)، انتشارات پیام نور. چاپ اول. تهران. شایان، سیاوش؛ غلامرضا زارع؛ محمد شریفیکیا؛ شهرام امیری (1392). ارزیابی قابلیت گردشگری لندفرمهای ژئومورفولوژی (مطالعۀ موردی: گنبدنمکی کرسیا- دشت داراب)، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی. شمارۀ 4. صفحات 132-119. شایان، سیاوش؛ هاشمی، فاطمه زهرا؛ هدیه دهستانی (1394). ارزیابی ژئومورفوسایتهای شهرستان نیشابور با استفاده از مدل پرییرا، مطالعات جغرافیای مناطق خشک. جلد 5. شماره 20. صفحات 33-18. قنواتی، عزتالله؛ امیر کرم؛ سعیده فخاری (1391). مروری بر روند تحولات ژئوتوریسم و مدلهای مورد استفاده آن در ایران، فصلنامۀ جغرافیایی سرزمین. سال نهم. شماره 34. ملکی،امجد؛ سمیه الماسی (1389).نقش ژئومورفولوژی کارست در توسعۀ گردشگری در استان کرمانشاه، مجموعه مقالات نخستین کنفرانس ملی پژوهشهای کاربردی منابع آب ایران. صفحات 381-373. یمانی، مجتبی؛ صمد عظیمیراد؛ سجاد باقری سیدشکری (1391). بررسی قابلیتهای ژئوتوریسمی ژئومورفوسایتهای منطقۀ سیمره با استفاده از روش پرالنگ، مجله جغرافیا و پایداری محیط. شمارۀ 2. صفحات 88-69. نقشۀ زمینشناسی 1:250000 خرمآباد، سازمان نقشهبرداری کشور. نقشۀ توپوگرافی 1:250000 خرمآباد، سازمان زمینشناسی کشور . یمانی، مجتبی؛ افسانه اهدائی؛ سمانه ریاهی (1393). ارزیابی پتانسیلهای ژئومورفوتوریستی درۀ الموت، فصلنامه ژئومورفولوژی کاربردی ایران. شمارۀ 3. صفحات 13-1. Adriansyah, D., Busu, J., Eva, H., Muqtada., M (2015). Geoheritage as the basis for geotourism development: A case study in Jeli district, Kelantan, Malaysia, Geojournal of Tourism and Geosites, 15, 1: 25-43. Carton, A., Cavallin, A., Francavilla, F., Mantovani, F., Panizza, M., Pellegrini, G. B., Tellini, C., con la collaborazione di Bini, A., Castaldini, D., Giorgi, G., Floris, B., Marchetti, M., Soldati M., Surian, N (1994). Ricerche ambientali per l’individuazione e la valutazione dei beni geomorfologici. Metodi ed esempi. Il Quaternario, 7(1), 365-372. Comanescu. L, A. Nedelea, R. Dobre (2011). Evaluation of Geomorphosites in Vistea Valley (Fagaras Mountains-Carpathians, Romania), International Journal of the Physical Sciences, 6(5), PP: 1161 -1168. Dowling, R,k & Newsome, d, eds (2010). Global geotourism perspectives, goodfellow pudlishers, oxford uk 113. Dowling, R., Newsome, D (2006). Geotourism; Sustainability, impacts & management. Oxford, Butterworth-Heinemann. Jafari, Jafar (Eds) (2000). Encyclopedia of Tourism, Routledge, P 638. Joyce, E. B (2010). Australia’s geoheritage: history of study, a new inventory of geosites and applications to geotourism and geoparks. Geoheritage, 2(1-2), 39-56. Bojdoso, Z., David, L., Weber, Z and A, Tenk (2015) .Heritage as an Alternative Driver for Sustainable Development and Economic Recovery in South East Europe, Utilization of geoheritage in tourism development, Procedia - Social & Behavioral Sciences, 188, 324-316. Dóniz-Páez,J.,Becerra-Ramírez, R.,González- Cárdenas, E., Guillén-Martín, C., & Escobar-Lahoz, E (2011). Geomorphosites and geotourism in volcanic landscape: the example of La Corona del Lajial cinder cones (El Hierro, Canary Islands, Spain). GeoJournal of Tourism and Geosites, 2(8), 185-197. Grandgirard, V )1999(. L’évaluation des géotopes. GeologiaInsubrica, 4: 59-66. Hurtado, H., Dowling, R., Sanders, D. (2014). An exploratory study to develop a geotourism typology model, International Journal of Tourism Research, 16, 6: 608-613, 2014. Feuillet, T., Sourp, E (2011). Geomorphological Heritage of the Pyrenees National Park (France), Assessment, Clustering and Promotion of Geomorphosites; Geoheritage,1, 353-337. Pereira, P. Pereira, D. Caetano, M. Braga, A. (2007) Geomorphosite assessment in Montesinho Natural Park (Porugal), Geographica Helvetica Jg. 62 /Heft 3. Pralong, J (2005). A method for assessing the tourist potential and use of geomorphological sites . Geomorphologie, Rrlief, processus, environment 3, PP. 189-196 . Reynard, E., Fontana, G., Kozlik, L., & Scapozza, C (2007). A method for assessing “scientific” and “additional values” of geomorphosites, Geographica Helvetica, 62(3), 148-158. Ursache, Mara (2015). Heritage as an Alternative Driver for Sustainable Development and Economic Recovery in South East Europe.Tourism - significant driver shaping a destinations heritage, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 188 ,130- 137.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 823 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,004 |