تعداد نشریات | 27 |
تعداد شمارهها | 565 |
تعداد مقالات | 5,815 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,126,559 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,442,546 |
سنجش و ارزیابی وضعیت شاخص های شهر خلاق مطالعه موردی: مناطق پنج گانه شهر زاهدان | ||
9فصلنامه جغرافیا و توسعه | ||
مقاله 1، دوره 16، شماره 52، مهر 1397، صفحه 1-22 اصل مقاله (832.46 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/gdij.2018.4126 | ||
نویسندگان | ||
عیسی ابراهیم زاده ![]() | ||
1استاد جغرافیا و برنامهریزی شهری- منطقهای، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
2کارشناس ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
چکیده | ||
شهرها همواره مکانی برای ابداع، نوآوری و خلاقیت هستند. در واقع شهر خلاق محیط مساعدی برای تربیت خلاقیت انسانی است که زمینه پرورش خلاقیت ساکنین خود را فراهم میآورد. پژوهش حاضر، در صدد ارزیابی وضعیت شاخصهای شهرخلاق در مناطق پنجگانه شهر زاهدان میباشد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی میباشد. اخذ دادهها و اطلاعات به دو صورت اسنادی و میدانی (پرسشنامه) در پنج شاخص؛ مشارکت، تنوع شهری، سرزندگی فضاهای شهری، تکنولوژی ارتباطی، کارایی و اثربخشی، صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنان شهر زاهدان( 575116 نفر) بوده و حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 323 نفر محاسبه و به صورت تصادفی ساده توزیع گردید. بمنظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار Spss و آزمونهای آماری تی تکنمونهای، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون چندمتغیره بهره گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس حاکی است که در میان مناطق پنجگانه شهر زاهدان به لحاظ شاخص-های شهر خلاق تفاوت معنیداری وجود دارد. بطوریکه منطقه پنج و یک به ترتیب با میانگین (88/2) و (81/2) در رتبهی اول و دوم و منطقه چهار و سه به ترتیب با میانگین (85/1) و (70/1) در بدترین وضعیت قرار دارند. همچنین، نتایج آزمون تی تکنمونهای نشان میدهد از میان شاخصهای مورد بررسی، بدترین وضعیت را شاخص مشارکت با میانگین (83/1) و شاخص سرزندگی فضاهای شهری با میانگین (20/2)، داشتهاند، شاخص تنوع شهری با میانگین (44/2) و شاخص کارایی و اثربخشی با میانگین (53/2)، هم پایینتر از حد متوسط میباشند و شاخص تکنولوژی ارتباطی با میانگین (84/2) بالاترین امتیاز را در میان شاخصها به خود اختصاص داده است. در جمع بندی نهایی، بر اساس میانگین کلی شاخصهای شهر خلاق، شهر زاهدان، پایینتر از میانگین حد متوسط و دارای وضعیت نامطلوبی میباشد. اینک بمنظور تحقق شهرخلاق در زاهدان، متناسب با یافته های پژوهش، راهبردهای رهگشا در متن مقاله ارائه گردیده است. | ||
کلیدواژهها | ||
شاخصهای شهر خلاق؛ سرزندگی فضاهای شهری؛ کارایی و اثربخشی؛ خلاقیت شهری؛ زاهدان | ||
مراجع | ||
ابراهیم زاده، عیسی؛ مرتضی اسدیان (1392). تحلیل وارزیابی میزان تحققپذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (موردشناسی: شهرکاشمر)، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای. شماره 6. صفحات 30-17. ابراهیمزاده، عیسی؛ شمساله کاظمیزاد (1392). سنجش میزان رضایتمندی و تمایل به مشارکت شهروندان در اجرای پروژههای زیربنایی شهرداری (مورد مطالعه: شهرداری زاهدان)، فصلنامه جغرافیا و توسعه. سال یازدهم. شماره 30. صفحات 22-1. اسفندیاریمهنی، حمیده (1394). ارزیابی نقش آموزش عالی در توسعه کالبدی شهر (نمونه موردی: شهر زاهدان)، پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده جغرافیا و برنامهریزی محیطی. دانشگاه سیستان و بلوچستان. استاد راهنما: دکتر اسماعیل آقایی. اقبالی، ناصر؛ بشیر بیکبابایی؛ ولی عبدالهی؛ محمد حسینزاده؛هوشنگ هندی(1394). بررسی شاخصهای شکلگیری شهرخلاق (مطالعۀ موردی: کلانشهر تبریز)، فصلنامه نگرشهای نو در جغرافیای انسانی. سال هشتم. شماره اول. صفحات 79-63. ایراندوست، کیومرث؛ مصطفی غلامیزارچی (1394). ارتقای فرصت حضور و مشارکت مردم با استفاده از معرفی گونههای فضای عمومی شهر خلاق (نمونه موردی: شهر یزد)، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی. دوره 20. شماره 2. صفحات 58-47. ایمان، فاطمه (1392). سطحبندی مناطق پانزدهگانه شهر اصفهان با استفاده از شاخصهای شهر خلاق، پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم انسانی. دانشگاه پیام نور اصفهان. استاد راهنما: دکتر رضا مختاری ملکآبادی. بستهنگار، مهرنوش (1395). نماد رنگ در برند گردشگری خلاق شهرهای ایران، فصلنامه هنر و تمدن شرق. سال چهارم. شماره یازدهم. صفحات 28-21. بندرآباد، علیرضا (1390). شهر زیستپذیر از مبانی تا مفاهیم، انتشارات آذرخش. تهران. پوراحمد، احمد؛ اکبر حمیدی؛ ابراهیم فرهادی؛ مهدی حسینپور (1395). ارزیابی چالشها و فرصتهای ایجاد شهر خلاق در مناطق ازاد تجاری (مطالعه موردی: منطقه ازاد تجاری ارس)، مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی.سال یازدهم. شماره 37. صفحات 18-1. جاوید، محمدهادی؛ سیدعلی حسینپور؛ مصطفی اکبری مطلق(1392). شهر خلاق، برنامهریزی راهبردی، جلد اول. انتشارات طحان. ناشر تخصصی معماری و شهرسازی. حبیبی، آرش (1392). آموزش کاربردی نرمافزار SPSS، ویرایش سوم. نشر الکترونیک. ناشر: پایگاه اینترنتی پارس مدیر. ربانیخوراسگانی، علی؛ رسول ربانی؛ مهدی ادیبیسده؛ احمد مؤذنی (1390). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور (مورد مطالعه: شهر اصفهان)، فصلنامه جغرافیا و توسعه. شماره 21. صفحات 180-159. رحیمی، محمد؛ محسن مردعلی؛ الهام داها؛ عبدالرسول فلحزاده (1392). شهر خلاق- مبانی نظری و شاخصها، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران. دانش شهر. شماره 196. صفحات 38-9. رضائیان قراگوزلو، علی؛ اسماعیل قادری؛ رمضان میرعباسی (1391). برنامهریزی شهر خلاق، انتشارات آذرخش. تهران. رفیعیان، مجتبی؛ مرتضی شعبانی (1394). تحلیل شاخصهای خلاقیت شهری در نظام سکونتگاهی استان مازندران، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای. شماره 16. صفحات 34-19. زنگنهشهرکی، سعید؛ باقر فتوحیمهربانی؛ محمد پوراکرمی؛ محمدرضا سلیمانزاده (1395). تحلیل قابلیتها و جایگاه شهر تهران از نظر تحقق مفهوم شهر خلاق در مقایسه با سایر شهرهای دنیا، مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری. سال سوم. شماره 2. شماره پیاپی 5. صفحات 85-62. سرور، رحیم؛ مجید اکبری؛ مریم امانی؛ مرضیه طالشیانبوهی (1395). تحلیل کارایی محلات شهری از لحاظ شاخصهای شهر خلاق؛ مطالعه موردی: شهر بناب، فصلنامه جغرافیا. انجمن جغرافیای ایران. دوره جدید. سال چهاردهم. شماره 48. صفحات 351-321. شفیعپوریوردشاهی، پریا؛ حمیدرضا طبیمسرور؛ مریم محفوظیان؛ شهرام شریفی (1395). فراتحلیل تبیین نظریهها، الگوها، روشها و تکنیکهای خلاقیت در معماری و طراحی شهرهای خلاق، فصلنامه مدیریت شهری. شماره 44. صفحات 350-321. شفیعی، زاهد؛ فیروزه فرخیان؛ لیلا میرقدر (1393). اصفهان به عنوان شهر خلاق صنایع دستی با رویکرد توسعه گردشگری، فصلنامه جغرافیا. انجمن جغرافیای ایران. دوره جدید. سال دوازدهم. شماره 43. صفحات 278-251. شهابیان، پویان؛ عرفانه رهگذر (1391). پیوند محیط خلاق باشهر، مجله منظر. شماره 19.صفحات 73-67. فتوحیمهربانی، باقر؛ محسن کلانتری؛ سیدعباس رجایی (1395). شهرخلاق و شاخصهای شهر خلاق ایرانی، جغرافیا (فصلنامه علمی ـ پژوهشی و بینالمللی انجمن جغرافیای ایران). شماره21.صفحات118-101. قربانی، رسول؛ سعید حسینآبادی؛ علی طورانی (1392). شهرهای خلاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک. سال سوم. شماره یازدهم. صفحات 18-1. قورچی، مرتضی (1391). شهر خلاق، مجله منظر. شماره 19. صفحه 66. لطفی، صدیقه؛ مجتبی شهابیشهمیری؛ الناز نیکبخت (1395). امکانسنجی کاربست رویکرد کلانشهرهای شبکهای چند مرکزی خلاق در منطقهی کلانشهری مازندران مرکزی، فصلنامه جغرافیا و توسعه. سال چهاردهم. شماره 43. صفحات 18-1. مختاریملکآبادی، رضا؛ محسن سقایی؛ فاطمه ایمان (1393). سطحبندی مناطق پانزدهگانه شهر اصفهان از لحاظ شاخصهای شهر خلاق با استفاده از مدلهای برنامهریزی منطقهای، مجله پژوهش و برنامهریزی شهری. سال پنجم. شماره شانزدهم. صفحات120-105. مختاریملکآبادی، رضا؛ نفسیه مرصوصی؛ اسماعیل علیاکبری؛ داوود امینی (1394). شاخصهای بومی شهر خلاق با رویکرد ایرانی اسلامی، فصلنامه جغرافیا. انجمن جغرافیای ایران. دوره جدید. سال سیزدهم. شماره 47. صفحات 177-161. مرکز آمار ایران (1395-1335). سرشماری عمومی نفوس و مسکن شهر زاهدان. ملکی، سعید؛ سمیرا مرادیمفرد؛ اکبر حسینزاده (1394). اولویتبندی شاخصهای شهر خلاق با استفاده از مدل تحلیل شبکه ANP (مورد مطالعه: مناطق شهری 1 و 4 شهر زنجان)، شهر پایدار. دورۀ 2. شمارۀ 1. صفحات 98-78. موسوی، میرنجف (1393). رتبهبندی محلات شهر سردشت از نظر حرکت به سوی خلاقیت با تأکید بر تحقق شهر خلاق با استفاده از تاپسیس و ANP، جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای. شماره 10. صفحات 38-19. نظمفر، حسین؛ احمد آفتاب؛ ناهید نظامپور؛ علی مجنونیتوتاخانه(1395). ارزیابی و اولویتبندی مناطق شهری براساس شاخصهای شهر خلاق (نمونه موردی: شهر سنندج)، فصلنامه برنامهریزی و آمایش فضا. دوره بیستم. شماره 4. صفحات 286-259. Comunian, Roberta (2011). Rethinking the Creative City: The Role of Complexity, Networks and Interactions in the Urban Creative Economy, Urban Studies, 48 (6) 1157-1179. DOI: 10.1177/0042098010370626. Editorial (2017). new horizons for culture, creativity and Cities City, Culture and Society xxx, 1-2. -http://dx.doi.org/10.1016/j.ccs.2017.01.002. Hahn, Julia (2010). Creative Cities and (UN) Sustainability- Cultural Perspectives. http:// creative commons. Org/ licenses/ by-NC-sa/ 3.0/ de/ odderchicken sie einen briefa creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco.California94105,USA.Vol.3/Band 3. http://magazin.cultura21.de/piazza/texte. Kakiuchi, Emiko (2015). culturally creative cities in Japan: Reality and Prospects, city, culture and Society Volume 7, Issue 2, PP:1-8. http://dx.doi.org/10.1016/j.ccs.2015.11.003. Kuang-Hui PENG and Yuang-Miao Yang (2013). An Exploratory Study on Creative City from the Citizen's Point of View, International Journal of Cultural & Creative Industries, Volume1,Issue 1, 30-45. Masayuki, Sasaki (2010). Uurban regeneration through cultural creativity and social inclusion: Rethinking creative city theory through a Japanese case study, Cities, Volume 27, 53-59. https://doi.org/10.1016/j.cities.2010.03.002. Ratiu, D (2013). Creative cities and/or sustainable cities: Discourse and practices, City, Culture and Society, Volume 4, 125-135. https://doi.org/10.1016/j.ccs.2013.04.002. Redaelli, E. (2011). Analyzing the ‘‘creative city" governance: Relational processes in Columbus, Ohio. City, Culture and Society. Volume 2, Issue 2, 85-91. https://doi.org/10.1016/j.ccs.2011.05.001 Savini, Federico, Dembski, Sebastian (2016). Manufactures the creative city: Symbols and Politics of Amsterdam North, citie Volume 55, PP: 139-147. https://doi.org/10.1016/j.cities.2016.02.013. Shaw, Kate (2014). Melbourne’s Creative Spaces Program: Reclaiming the creative city (if not quite the rest of it), City, Culture and Society, Volume 5, Issue 3, 139-147. https://doi.org/10.1016/j.ccs.2014.07.002.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,096 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,969 |