سنجش و ارزیابی وضعیت شاخص های شهر خلاق مطالعه موردی: مناطق پنج گانه شهر زاهدان

ابراهیم زاده، عیسی؛ مرتضی اسدیان (1392). تحلیل وارزیابی میزان تحقق­پذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (موردشناسی: شهرکاشمر)، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه­ای. شماره 6. صفحات 30-17. 

ابراهیم­زاده، عیسی­؛ شمس‌اله کاظمی­زاد (1392). سنجش میزان رضایت‌مندی و تمایل به مشارکت شهروندان در اجرای پروژه­های زیربنایی شهرداری (مورد مطالعه: شهرداری زاهدان)، فصلنامه جغرافیا و توسعه. سال یازدهم. شماره 30. صفحات 22-1.

اسفندیاری­مهنی، حمیده (1394). ارزیابی نقش آموزش عالی در توسعه کالبدی شهر (نمونه موردی: شهر زاهدان)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده جغرافیا و برنامه­ریزی محیطی. دانشگاه سیستان و بلوچستان. استاد راهنما: دکتر اسماعیل آقایی.

اقبالی، ناصر؛ بشیر بیک­بابایی؛ ولی عبدالهی؛ محمد ‌حسین­زاده؛هوشنگ هندی(1394). بررسی شاخص‌های شکل­گیری شهرخلاق (مطالعۀ ­موردی: کلانشهر تبریز)، فصلنامه نگرش­های نو در جغرافیای انسانی. سال هشتم. شماره اول. صفحات 79-63.

ایراندوست، کیومرث؛ مصطفی غلامی­زارچی (1394). ارتقای فرصت حضور و مشارکت مردم با استفاده از معرفی گونه‌های فضای عمومی شهر خلاق (نمونه موردی: شهر یزد)، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی. دوره 20. شماره 2. صفحات 58-47.

ایمان، فاطمه (1392). سطح­بندی مناطق پانزده­گانه شهر اصفهان با استفاده از شاخص­های شهر خلاق، پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم انسانی. دانشگاه پیام نور اصفهان. استاد راهنما: دکتر رضا مختاری ملک­آبادی.

بسته­نگار، مهرنوش (1395). نماد رنگ در برند گردشگری خلاق شهرهای ایران، فصلنامه هنر و تمدن شرق. سال چهارم. شماره یازدهم. صفحات 28-21.

بندرآباد، علیرضا (1390). شهر زیست­پذیر از مبانی تا مفاهیم، انتشارات آذرخش. تهران.

پوراحمد، احمد؛ اکبر حمیدی؛ ابراهیم فرهادی؛ مهدی حسین­پور (1395). ارزیابی چالش­ها و فرصت­های ایجاد شهر خلاق در مناطق ازاد تجاری (مطالعه موردی: منطقه ازاد تجاری ارس)، مطالعات برنامه­ریزی سکونت­گاههای انسانی.سال یازدهم. شماره 37. صفحات 18-1.

جاوید، محمدهادی؛ سیدعلی حسین­پور؛ مصطفی اکبری مطلق(1392). شهر خلاق، برنامه­ریزی راهبردی، جلد اول. انتشارات طحان. ناشر تخصصی معماری و شهرسازی.

حبیبی، آرش (1392). آموزش کاربردی نرم­افزار SPSS، ویرایش سوم. نشر الکترونیک. ناشر: پایگاه اینترنتی پارس­ مدیر.

ربانی­خوراسگانی، علی؛ رسول ربانی؛ مهدی ادیبی‌سده؛ احمد مؤذنی (1390). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور (مورد مطالعه: شهر اصفهان)، فصلنامه جغرافیا و توسعه. شماره 21. صفحات 180-159.

رحیمی، محمد؛ محسن مردعلی؛ الهام داها؛ عبدالرسول فلح­زاده (1392). شهر خلاق- مبانی نظری و شاخص­ها، مرکز مطالعات و برنامه­ریزی شهر تهران. دانش شهر. شماره 196. صفحات 38-9.

رضائیان قراگوزلو، علی؛ اسماعیل قادری؛ رمضان میرعباسی (1391). برنامه­ریزی شهر خلاق، انتشارات آذرخش. تهران.

رفیعیان، مجتبی؛ مرتضی شعبانی (1394). تحلیل شاخص­های خلاقیت شهری در نظام سکونت­گاهی استان مازندران، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه­ای. شماره 16. صفحات 34-19.

زنگنه‌شهرکی، سعید؛ باقر فتوحی‌مهربانی؛ محمد پوراکرمی؛ محمدرضا سلیمان­زاده (1395). تحلیل قابلیت­ها و جایگاه شهر تهران از نظر تحقق مفهوم شهر خلاق در مقایسه با سایر شهرهای دنیا، مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری. سال سوم. شماره 2. شماره پیاپی 5. صفحات 85-62.

سرور، رحیم؛ مجید اکبری؛ مریم امانی؛ مرضیه طالشی‌انبوهی (1395). تحلیل کارایی محلات شهری از لحاظ شاخص­های شهر خلاق؛ مطالعه موردی: شهر بناب، فصلنامه جغرافیا. انجمن جغرافیای ایران. دوره جدید. سال چهاردهم. شماره 48. صفحات 351-321.

شفیع­پور­یوردشاهی، پریا؛ حمیدرضا طبی­مسرور؛ مریم محفوظیان؛ شهرام شریفی (1395). فراتحلیل تبیین نظریه­ها، الگوها، روش­ها و تکنیک­های خلاقیت در معماری و طراحی شهرهای خلاق، فصلنامه مدیریت شهری. شماره 44. صفحات 350-321.

شفیعی، زاهد؛ فیروزه فرخیان؛ لیلا میرقدر (1393). اصفهان به عنوان شهر خلاق صنایع دستی با رویکرد توسعه گردشگری، فصلنامه جغرافیا. انجمن جغرافیای ایران. دوره جدید. سال دوازدهم. شماره 43. صفحات 278-251.

 شهابیان، پویان؛ عرفانه رهگذر (1391). پیوند محیط خلاق باشهر، مجله منظر. شماره 19.صفحات 73-67.

 فتوحی­مهربانی، باقر؛ محسن کلانتری؛ سیدعباس رجایی (1395). شهرخلاق و شاخص­های شهر خلاق ایرانی، جغرافیا (فصلنامه علمی ـ‌ پژوهشی و بین­المللی انجمن جغرافیای ایران). شماره21.صفحات118-101.

قربانی، رسول؛ سعید حسین­آبادی؛ علی طورانی (1392). شهرهای خلاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک. سال سوم. شماره یازدهم. صفحات  18-1.

 قورچی، مرتضی (1391). شهر خلاق، مجله منظر. شماره 19. صفحه 66.

لطفی، صدیقه؛ مجتبی شهابی‌شهمیری؛ الناز نیکبخت (1395). امکان­سنجی کاربست رویکرد کلان­شهرهای شبکه‌ای چند مرکزی خلاق در منطقه­ی کلان­شهری مازندران مرکزی، فصلنامه جغرافیا و توسعه. سال چهاردهم. شماره 43. صفحات 18-1.

مختاری­ملک­آبادی، رضا؛ محسن سقایی؛ فاطمه ایمان (1393). سطح­بندی مناطق پانزده­گانه شهر اصفهان از لحاظ شاخص­های شهر خلاق با استفاده از مدل­های برنامه­ریزی منطقه­ای، مجله پژوهش و برنامه­ریزی شهری. سال‌ پنجم. شماره شانزدهم. صفحات120-105.

مختاری­ملک­آبادی، رضا؛ نفسیه مرصوصی؛ اسماعیل علی­اکبری؛ داوود امینی (1394). شاخص­های بومی شهر خلاق با رویکرد ایرانی اسلامی، فصلنامه جغرافیا. انجمن جغرافیای ایران. دوره جدید. سال سیزدهم. شماره 47. صفحات 177-161.

مرکز آمار ایران (1395-1335). سرشماری عمومی نفوس و مسکن شهر زاهدان.

ملکی، سعید؛ سمیرا مرادی­مفرد؛ اکبر حسین­زاده (1394). اولویت­بندی شاخص­های شهر خلاق با استفاده از مدل تحلیل شبکه ANP (مورد مطالعه: مناطق شهری 1 و 4 شهر زنجان)، شهر پایدار. دورۀ 2. شمارۀ 1. صفحات 98-78.

موسوی، میرنجف (1393). رتبه­بندی محلات شهر سردشت از نظر حرکت به سوی خلاقیت با تأکید بر تحقق شهر خلاق با استفاده از تاپسیس و ANP، جغرافیا و آمایش شهری- منطقه­ای. شماره 10. صفحات 38-19.

نظم­فر، حسین؛ احمد آفتاب؛ ناهید نظام­پور؛ علی مجنونی‌توتاخانه(1395). ارزیابی و اولویت­بندی مناطق شهری براساس شاخص­های شهر خلاق (نمونه موردی: شهر سنندج)، فصلنامه برنامه­ریزی و آمایش فضا. دوره بیستم. شماره 4. صفحات 286-259.

Comunian, Roberta (2011). Rethinking the Creative City: The Role of Complexity, Networks and Interactions in the Urban Creative Economy, Urban Studies, 48 (6) 1157-1179.

DOI: 10.1177/0042098010370626.

Editorial (2017). new horizons for culture, creativity and Cities City, Culture and Society xxx, 1-2.

-http://dx.doi.org/10.1016/j.ccs.2017.01.002.

Hahn, Julia (2010). Creative Cities and (UN) Sustainability- Cultural Perspectives.

http:// creative commons. Org/ licenses/ by-NC-sa/ 3.0/ de/ odderchicken sie einen briefa creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco.California94105,USA.Vol.3/Band 3.

http://magazin.cultura21.de/piazza/texte.

Kakiuchi, Emiko (2015). culturally creative cities in Japan: Reality and Prospects, city, culture and Society Volume 7, Issue 2, PP:1-8.

http://dx.doi.org/10.1016/j.ccs.2015.11.003.

Kuang-Hui PENG and Yuang-Miao Yang (2013). An Exploratory Study on Creative City from the Citizen's Point of View, International Journal of Cultural & Creative Industries, Volume1,Issue 1, 30-45.

Masayuki, Sasaki (2010). Uurban regeneration through cultural creativity and social inclusion: Rethinking creative city theory through a Japanese case study, Cities, Volume 27, 53-59.

https://doi.org/10.1016/j.cities.2010.03.002.

Ratiu, D (2013). Creative cities and/or sustainable cities: Discourse and practices, City, Culture and Society, Volume 4, 125-135.

https://doi.org/10.1016/j.ccs.2013.04.002.

Redaelli, E. (2011). Analyzing the ‘‘creative city" governance: Relational processes in Columbus, Ohio. City, Culture and Society. Volume 2, Issue 2, 85-91.

https://doi.org/10.1016/j.ccs.2011.05.001

Savini, Federico, Dembski, Sebastian (2016). Manufactures the creative city: Symbols and Politics of Amsterdam North, citie Volume 55, PP: 139-147.

https://doi.org/10.1016/j.cities.2016.02.013.

Shaw, Kate (2014). Melbourne’s Creative Spaces Program: Reclaiming the creative city (if not quite the rest of it), City, Culture and Society, Volume 5, Issue 3, 139-147.

https://doi.org/10.1016/j.ccs.2014.07.002.