اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 27 |
| تعداد شماره‌ها | 566 |
| تعداد مقالات | 5,825 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,160,390 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,459,502 |
نقش شاهزادگان صفوی در دربار مغولان هند | ||
| مطالعات شبه قاره | ||
| مقاله 11، دوره 10، شماره 35، مهر 1397، صفحه 195-214 اصل مقاله (763.99 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jsr.2018.4623 | ||
| نویسندگان | ||
حمیده ملک پور افشار  1؛ عباس سرافرازی2
| ||
| 1کارشناس ارشد رشته تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2دانشیار گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| چکیده | ||
| در دوره حاکمیت صفویان بر ایران، گروهی از شاهزادگان صفوی به هندوستان رفتند. در بین آن ها، فرزندان سلطان‌حسین‌‌میرزا‌بن‌بهرام‌میرزا‌بن شاه‌اسماعیل شهرت بسیار یافتند. این شاهزادگان در پی اختلاف بر سر قدرت، حملات بی‌امان ازبکان، اوضاع نابسامان داخلی در ایران، وعده و وعید های اکبرشاه و جاذبه های کشور هندوستان به‌دربار مغولان هند پناه بردند. مهمترین پیامد این مهاجرت، از دست رفتن قندهار بود. پرسش اصلی در این پژوهش، تعیین نقش این شاهزادگان، در دربار مغولان هند بوده‌است. نگارندگان کوشیده اند با بهره‌گیری از روش تحقیق تاریخی، مبتنی بر روش تحلیلی- توصیفی به‌آن پاسخ دهند. براساس فرضیة مطرح شده، این اشخاص در رویدادها و تحولات سیاسی این حکومت، نقش مؤثری ایفاء نمودند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد آنها در دوران سلطنت طولانی مدت اکبرشاه وارد هند شدند. در مدت حضور خود در هند، مورد تکریم شاهان هندوستان بودند. با آنها ارتباط خویشاوندی محکمی برقرار نمودند. گاهی نیز با اعمالشان، نارضایتی مغولان هند را در پی داشتند. اما در مجموع حضور مؤثر آنها در تحولات مهمی نظیر فتح دکن، بلخ و بدخشان و تلاش برای تصرف دوباره قندهار و آشوب های اواخر سلطنت شاهجهان، غیرقابل کتمان است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شاهزادگان صفوی؛ قندهار؛ مغولان هند؛ پناهندگی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 378 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 610 |
||
