تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 551 |
تعداد مقالات | 5,712 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,971,376 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,353,156 |
کاربرد انواع و اغراض کنایه در مقامات بدیعالزمان همدانی | ||
پژوهشنامه ادب غنایی | ||
مقاله 9، دوره 17، شماره 33، پاییز و زمستان 1398، صفحه 169-188 اصل مقاله (330.88 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jllr.2019.4856 | ||
نویسندگان | ||
محمد شیخ ![]() | ||
1دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
چکیده | ||
بدیعالزمان همدانی از نویسندگان زبردست عربزبان در قرن چهارم هجری است که ابتکار فن مقامهنویسی را بهنام خود ثبت کردهاست. او در بخشهایی از مقامات خود با هنرمندی خاص، از اسلوب کنایه برای القای معانی بهره بردهاست. کنایه اسلوب بلاغی است که نویسنده با بیان مبهم، مقاصد خود را بیان میکند. بهعبارتدیگر، کنایه از اسلوبهای بیان است که به روش مجاز به انتقال معانی میپردازد. این نوع مجاز قرینۀ مانعه ندارد و میتوان معنای حقیقی را -با آنکه مدنظر نیست- در کنار معنای مجازی اراده کرد. این پژوهش در پی آن است که با بررسی کنایه در مقامات بدیعالزمان همدانی به روش توصیفی- تحلیلی، پاسخی برای این سؤال بیابد که نویسنده هنر پرداختن به کنایه را با چه اغراضی بهکار بردهاست. نتایج تحقیق نشان میدهد که نویسنده انواع کنایات موردنظر علمای بلاغت را با اغراض مختلفی چون ترسیم امور معقول به محسوس، احترام، تفاؤل و تطیر، دلیل و برهان، ذم، فخر، استرحام، استهزاء، بزرگداشت، کراهت از ذکر نام، مدح، مبالغه و... بهکار بردهاست. | ||
کلیدواژهها | ||
کنایه؛ بلاغت؛ اغراض کنایه؛ مقامات؛ بدیعالزمان همدانی | ||
مراجع | ||
1- قرآن کریم. 2- جرجانی، ابوبکر عبدالقاهر بن عبدالرحمن بن محمد، دلائل الاعجاز، تعلیق محمد الشاکر، مصر: مکتبه الخانجی. 2004. 3- حافظ، شمسالدین محمد، دیوان حافظ شیرازی، به اهتمام محمدحسن شیرازی، تهران: پیام محراب، 1393. 4- حسینبُر، مهرنگار، بررسی تطبیقی مقامات بدیعالزمان همدانی و گلستان سعدی، پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، 1395. 5- حسینی، جعفر، أسالیبالبیان فی القرآن، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1413. 6- حقدادی، عبدالرحیم، داستانپردازی در مقامههای همدانی، مجلۀ ادبیات و علوم انسانی، شمارۀ 2، صص 48-37، دانشگاه بیرجند: تابستان 1382. 7- زمخشری، ابوالقاسم محمودبنعمر، الکشاف عن حقایق التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل، قم: منشورات البلاغه، 1427. 8- سکاکی، یوسفبنابیبکر، مفتاح العلوم، محقق عبدالحمید هنداوی، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1420. 9- شیخ، محمد، مبتکر واقعی فن مقامات، مجلۀ الهیات و حقوق اسلامی، سال دوم، شمارۀ اول، صص 90-79، دانشگاه سیستان و بلوچستان: پاییز و زمستان 1384. 10- عونی، حامد، المنهاج الواضح للبلاغة، بیجا: المکتبة الأزهریة للتراث، بیتا. 11- فاضلی، محمد، دراسة و نقد فی مسائل بلاغیة هامة، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی، 1365. 12- گنجیانخناری، علی؛ سادات طباطبایی، سمیه، تضاد طبقاتی و پیامدهای آن در مقامات بدیعالزمان همدانی، مجله ادب عربی، سال چهارم، دورۀ 4، شمارۀ 1، صص 28-1، دانشگاه تهران: بهار 1391. 13- الهاشمی، احمد، جواهرالبلاغة فی المعانی و البیان و البدیع، بیروت: دارالفکر، 1391. 14- الهمذانی، بدیعالزمان ابوالفضل احمدبنحسین، مقامات، ترجمه سید حمید طبیبیان، تهران: امیرکبیر، 1392. 15- ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، مقامات ابیالفضل بدیعالزمان الهمذانی، شرحها محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1923. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 530 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 250 |