اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 27 |
| تعداد شماره‌ها | 568 |
| تعداد مقالات | 5,864 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,287,383 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,537,076 |
ارزیابی ردپای کربن ناشی از خودروهای شخصی در سفرهای بین شهری (مورد شناسی: مازندران مرکزی) | ||
| جغرافیا و آمایش شهری منطقهای | ||
| مقاله 1، دوره 9، شماره 33، دی 1398، صفحه 1-22 اصل مقاله (1.48 MB) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
صدیقه لطفی  1؛ مجتبی شهابی شهمیری2؛ فرزانه ابراهیم پور3
| ||
| 1استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران، ایران | ||
| 2دانشجوی دکترای شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس، ایران | ||
| 3کارشناس ارشد شهرسازی، دانشگاه تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| < p>به موازات تغییر سیستم‌‌های شهری از سطح درون‌شهری به مقیاس‌‌های بین شهری می‌‌توان انتظار داشت، بسیاری از مسائلی که در مقیاس شهر خود را بروز می‌‌دادند، امروزه در سطح منطقه پدید آیند. یکی از مرتبط‌‌ترین مسائل در این راستا، تغییر در سازمان فضایی منطقهای و الگوهای جابهجایی و به‌تبع هزینههای اجتماعی سفر با خودروهای شخصی است. یکی از مهم‌ترین هزینههای اجتماعی، هزینههای ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌‌ای و به‌ویژه دی‌اکسیدکربن به‌عنوان مهم‌ترین گاز گلخانه‌‌ای وابسته‌به فعالیت انسانی است. بر این اساس، مقالۀ حاضر سعی دارد با محاسبۀ ردپای کربن و هزینههای اجتماعی ناشی از کربن در سفرهای بین شهری منطقۀ مازندران مرکزی، تبعات اهمال و نادیده‌گرفتن این امر را در طول زمان روشن کند. روش‌‌شناسی پژوهش براساس روش پیشنهادی IPCC و بهره‌‌گیری از فاکتورهای انتشار دپارتمان محیط زیست، تغذیه و امور روستایی کشور انگلستان انجام شده است. علاوه‌بر این، برای تبدیل هزینۀ اجتماعی کربن به‌صورت مالی از برآوردهای بانک‌‌های مهم دنیا نظیر بانک توسعۀ آسیایی و بانک جهانی بهره گرفته‌شده‌است. همچنین با استفاده از آمار سازمان حملونقل و راهداری جاده‌‌های کشور، میزان انتشار دی‌اکسیدکربن، هزینههای اجتماعی آن و میزان کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن با اجرای سیاست‌‌هایی نظیرِ راهاندازی حملونقل سامانۀ حملونقل ریلی سبک، سامانه اتوبوس‌‌های تندرو، جایگزینی سوخت و کاشت درختان در محورهای بین شهری منطقۀ آمل- بابل- قائمشهر و ساری محاسبه شد. نتایج پژوهش در مازندران مرکزی نشان میدهد، به‌ترتیب در سال‌‌های 1387، 1392 و 1397 از جابهجایی مردم و کالا حدود 223، 270 و 365 هزار تُن دی‌اکسیدکربن تولید شده‌است که هزینۀ اجتماعی آن را می‌‌توان حدود 5/12 تا 6/18 میلیون دلار برآورد کرد. محاسبۀ میزان انتشار دی‌اکسیدکربن، سناریو‌‌های پیشنهادی در منطقه نشان میدهد؛ به‌ترتیب LRT، جایگزینی خودروهای هیبریدی با خودروهای بنزینی، BRT و جایگزینی خودروهای گازسوز با سوخت بنزین می‌‌توانند بیشترین تاثیر را بر کاهش کربن و هزینههای اجتماعی ناشی از آن داشته باشند. با این همه استفاده از سیاستهای ترکیبی و مکمل کارایی آن‌ها را افزایش میدهد. علاوه‌بر این، طراحی و کاشت درختان در محورهای بین شهری و جنگل‌کاری‌‌های شهری نیز می‌‌تواند مکمل گزینه‌‌های بالا باشد. با این وجود، هیچ‌یک از شهرهای استان به‌تنهایی قادر به تأمین هزینههای طراحی، ساخت و راهاندازی زیرساخت‌‌های حملونقل سامانۀ حملونقل عمومی نخواهند بود؛ از‌این‌رو هم‌افزایی و همکاری این شهرها برای اجرای این سیاست‌‌ها ضروری است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ردپای کربن؛ هزینۀ اجتماعی؛ منطقۀ چندمرکزی؛ تغییرات اقلیمی | ||
| مراجع | ||
|
اسدی، ایرج؛ زبردست، اسفندیار. (1389). گونهشناسی مناطق شهر- بنیاد در مطالعات شهری و منطقهای: با نظری بر واکاوی مفهوم مجموعه شهری در ایران، هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دانشگاه تهران، شمارۀ 43، صص 30-17. اصفهانیان، وحید؛ مؤمنی، محمودرضا؛ ماهوتچی سعید، کامران؛ اشرفی، خسرو. (1392). برآورد هزینههای خارجی ناشی از آلودگی هوای کلان‌شهر تهران، دومین همایش ملی مدیریت آلودگی هوا و صدا، تهران: دانشگاه صنعتی شریف. پژویان،جمشید؛ مقیمی‌نیا، علی. (1385). ارزیابی اقتصادی و سیاستهای کنترل آلودگی هوا ناشی از حملونقل (مورد: تهران)، آینده‌پژوهی مدیریت، دانشگاه آزاد واحد تحقیقات، شمارۀ 68، صص 13-24. ترازنامۀ انرژی سال 1391. (1392). تهران: وزارت نیرو. معاونت امور برق و انرژی. خوش‌اخلاق، رحمان؛ ستوده‌نیا، مرضیه. (1391). هزینههای آلودگی هوا در شهر یزد، پژوهشنامۀ اقتصاد انرژی ایران، دانشگاه علامه طباطبایی، سال اول، شمارۀ 4 صص 43-66. داداش‌‌پور، هاشم؛ حق‌جو، محمدرضا؛ شهابی شهمیری، مجتبی. (1394). گونهشناسی سیر تکوینی منطقه شهری چند مرکزی مازندران مرکزی، پژوهش‌های دانش زمین، دانشگاه شهید بهشتی، سال ششم، شمارۀ 12، صص 51-63. زبردست، اسفندیار؛ شهابی شهمیری، مجتبی. (1392). سنجش چند مرکزیتی مجموعه‌‌های شهری کشور (مطالعۀ موردی: آمل، بابل، قائمشهر و ساری)، فصلنامۀ مطالعات شهری، سال سوم، شمارۀ 8، صص 47-58. کیانی، غلامحسین؛ یاری، فاطمه؛ امیری، هادی. (1393). برآورد هزینههای مرگ‌و‌میر ناشی از آلودگی هوا در اصفهان، محیط‌شناسی، سال چهلم، شمارۀ 1، صص 247-254. لطفی، صدیقه. (1387). ارزیابی تغییر و توزیع سکونتگاه‌‌های شهری استان مازندران براساس قاعدۀ رتبه-اندازه، زایش یک مگالاپلیس منطقهای. پژوهشنامۀ علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران. شمارۀ 2. صص 76-61. هادی‌زنوز، بهروز؛ زراء‌نژاد، منصور؛ طایی، حسن؛ خداپناه، مسعود. (1390). پیامدهای بیرونی حملونقل با خودرو شخصی در شهر تهران، فصلنامۀ اقتصاد مقداری، دانشگاه شهید چمران اهواز، سال هشتم، شمارۀ 2، صص 51-77. Abdul Sukor, N.S., Basri, N.K., Hassan, S. A. (2017). Carbon Footprint Reduction in Transportation Activity by Emphasizing the Usage of Public Bus Services among Adolescents, IOP Conference Series: Materials Science and Engineering.
Aguilera, A. (2005). Growth in commuting distances in French polycentric metropolitan areas: Paris, Lyon and Marseille. Urban Studies 42, pp. 1537-1547.
Albalate, D., Bel, G., Fageda, X. (2015). When supply travels far beyond demand: Causes of oversupply in Spain''s transport infrastructure. Transport Policy, 41: pp. 80– 89.
Alkhathlan, K., Javid, M. (2015). Carbon emissions and oil consumption in Saudi Arabia. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 48: pp. 105–111.
Anable, J., Bristow, A.L. (2007). Transport and climate change: Supporting document to the CfIT report. Commission for Integrated Transport.
Andrade, C. E. S. D., & D’Agosto, M. D. A. (2016). The role of rail transit systems in reducing energy and carbon dioxide emissions: The case of the city of Rio de Janeiro. Sustainability, 8(2), 150. https://doi.org/10.3390/su8020150
Banister, D. (2011). Cities, mobility and climate change. Journal of Transport Geography, 19: pp. 1538–1546.
Bell, M.C. (2006). Environmental factors in intelligent transport systems. IEE Proceedings: Intelligent Transport Systems, 153 (2): pp. 113–128.
Bickel, P. (2006). Developing Harmonised European Approaches for Transport Costing and Project Assessment (HEATCO), Deliverable D6: Case Study Results Stuttgart: IER, University of Stuttgart.
Biesbroek, G.R., Swart, R.J., Carter, T.R., Cowan, C., Henrichs, T., Mela H., Morecroft, M.D., Rey, D. (2010). Europe adapts to climate change: Comparing National Adaptation Strategies. Global Environmental Change, 20(3): pp. 440-450.
Borge, R., de Miguel, I., de la Paz, D., Lumbreras, J., Pérez, J., Rodríguez, E. (2012). Comparison of road traffic emission models in Madrid (Spain). Atmospheric Environment. 62: pp. 461–471.
Boussauw, K., Witlox, F. (2009). Introducing a commute energy performance index for Flanders. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 43 (5): pp. 580-591.
Bulkeley, H., Betsill, M.M. (2005). Rethinking sustainable cities: Multilevel governance and the urban politics of climate change. Environmental Politics, 14, 1: pp. 42–63.
Burger, M.J., Meijers, E.J., Van Oort, F. G. (2014).Multiple Perspectives on Functional Coherence: Heterogeneity and Multiplexity in the Randstad. Journal of Economic and Social Geography (TESG) 105: pp. 444–464.
Camagni, R., Gibelli, M. C., and Rigamonti, P. (2002). Urban mobility and urban form: the social and environmental costs of different patterns of urban expansion. Environmental Economics, 40:199–216. 40, pp. 199–216.
Caponio, G., Mascolo, G., Mummolo, G., Mossa, G., Digiesi, S. (2015). Commuting carbon dioxide (CO2) emissions: a study of ten Italian metropolitan cities, XX Summer School "Francesco Turco" - Industrial Systems Engineering..
CE Delft. (2011).External Costs of Transport in Europe, Update Study for 2008, Commissioned by International Union of Railways UIC. Delft.
Cervero, R. (2013). Bus Rapid Transit (BRT). An Efficient and Competitive Mode of Public Transport, 20th ACEA Scientific Advisory Group Report.
Cervero, R., Murakami, J., (2010). Effects of built environments on vehicle miles traveled: evidence from 370 US urbanized areas. Environ. Plann. 42, 400–418.
Chu, C., Pan, F. (2017). Study on highway transportation greenhouse effect external cost estimation in China, 2nd International Conference on Advances in Energy Resources and Environment Engineering, IOP Conf. Series: Earth and Environmental Science 59.
Cirilli, A., Veneri, P. (2014). Spatial Structure and Carbon Dioxide (CO2) Emissions Due to Commuting: An Analysis of Italian Urban Areas. Regional Studies, 48 (12): pp. 1993-2005.
Defra (Department for Environment, Food & Rural Affairs). (2016). Greenhouse gas reporting - Conversion factors 2012. UK Government: Department for Environment, Food & Rural Affairs.
Demissie, M.G., de Almeida Correia, G.H., Bento, C. (2013). Intelligent road traffic status detection system through cellular networks handover information: Anexploratory study. Transportation Research Part C: Emerging Technologies, 32: pp. 76–88.
Doi, K., Kii, M. (2012). Looking at sustainable urban mobility through a cross-assessment model within the framework of land-use and transport integration. IATSS Research, 35 (2), 62-70.
EC, European Commission. (2015). Strategies for a sustainable mobility of the European commuters. Project E-COSMOS.
Garcia-Sierra, M., Van den Bergh, J.C.J.M. (2014). Policy mix to reduce greenhouse gas emissions of commuting: A study for Barcelona, Spain. Travel Behaviour and Society, 1(3): pp. 113-126.
Glaeser E.L., Kahn M.E. (2010). The greenness of cities: Carbon dioxide emissions and urban development. Journal of Urban Economics, 67, 3: pp. 404-418.
Gösslinga, S., Cohenc, S. (2014). Why sustainable transport policies will fail: EU climate policy in the light of transport taboos. Journal of Transport Geography, 39: pp. 197–207.
Gordon, P. and Wong, H. L. (1985). The cost of urban sprawl: some new evidence. Environment and Planning A 17, pp. 661-666.
Guivarch, C., Méjean, A., Pottier, A., Fleurbaey, M. (2016). Social cost of carbon: Global duty. Science, 6278: pp. 1160-1161
Guo, S. & Chen, L (2018) Can urban rail transit systems alleviate air pollution? Empirical evidence from Beijing, growth and change, Wiley Online Library. DOI: 10.1111/grow.12266.
Hartl, G. (2013). City rhythms of commuter traffic. Decarbonisation of commuting in Vienna. In Proceedings of the International Conference on Energy, Environment, Ecosystems and Development.
Havranek, T., Irsova, Z., Janda, K. & Zilberman, D. (2015). Selective Reporting and the Social Cost of Carbon. Energy Economics, 51: pp. 394-406.
Henry, L. (2004). Rapid streetcar: Rescaling design and cost for more affordable light rail transit. Proceedings of the Rail Transit Conference, Miami, FL.
IPCC. 2014. Climate Change (2014): Mitigation of Climate Change. Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. Cambridge University Press, Cambridge, United Kingdom and New York, NY, USA.
Jabareen, Y.R. (2006). Sustainable urban forms: their typologies, models, and concepts. Journal of planning education and research, 26, 1: pp. 38–52.
Karttunen, J., Hilmola, O.-P., & Saranen, J. (2010). Evaluating Light Rail as a short distance passenger transportation solution in a midsized town. World Review of Intermodal Transportation Research, 3, 121-136.
Kholod, N., Evans, M., Gusev, E., Yua, S., Malyshev, V., Tretyakova, S., Barinov. A., (2016). A methodology for calculating transport emissions in cities with limited traffic data: Case study of diesel particulates and black carbon emissions in Murmansk, Science of the Total Environment, 547: 305–313.
Lang, J., Cheng, S., Wei, W., Zhou, Y., Wei, X., Chen, D. (2012). A study on the trends of vehicular emissions in the Beijing–Tianjin–Hebei (BTH) region, China. Atmospheric Environment. 62: pp. 605–614.
Li, J., Lo, K., Zhang, P., Guo, M. (2016). Consumer Travel Behaviors and Transport Carbon Emissions: A Comparative Study of Commercial Centers in Shenyang, China. Energies, 765.
Libardo, A., Nocera, S. (2008). Transportation Elasticity for the Analysis of Italian Transportation Demand on a Regional Scale. Traffic Engineering and Control,
Lin, B., & Du, Z. (2017). Can urban rail transit curb automobile energy consumption? Energy Policy, 105, 120–127.
Loo, P.Y.,Chow, S.Y. (2011). Jobs-Housing balance in an era of population decentralization: An analytical framework and a case study. Journal of Transport Geography, 19 (4): pp. 552–562.
Lorenzoni, I., Pidgeon, N.F. (2006). Public views on climate change: European and USA perspectives. Climatic Change, 77 (1): pp. 73–95.
Esposito, G., Hayes, D. (2016). Low Emission Bus Guide. Low Carbon Vehicle Partnership.
Ma, K.R., Banister, D. (2006). Excess commuting: A critical review. Transport Reviews, 26 (6): pp. 749-767.
Mankiw, N. G. (2014). Principles of Microeconomics, Nashville, Southwestern College Publishing.
Mathez, A., Manaugh, K., Chakour, V., El-Geneidy, A., Hatzopoulou, M. (2013). How can we alter our carbon footprint? Estimating GHG emissions based on travel survey information. Transportation, 40(1): pp. 131-149.
Maibach, M., Schreyer, D., Sutter, D., van Essen, H., Boon, B., Smokers, R., Schroten, A., Doll, C., Pawlowska, B., Bak, M., (2008). Handbook on Estimation of External Costs in the Transport Sector-IMPACT D1. Version 1.1, CE Delft. The Netherlands.
Murphy, E. (2009). Excess commuting and modal choice. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 43 (8): pp. 735-743.
Miyoshi, C. Mason, K. (2013)The damage cost of carbon dioxide emissions produced by passengers on airport surface access: The case of Manchester Airport. Journal of Transport Geography. 28, 137–143.
Nordhaus, W. D. (2017). Revisiting the social cost of carbon. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 114: pp. 1518–1523.
Ntziachristos, L., Gkatzoflias, D., Kouridis, C., Samaras, Z., (2009). COPERT: A European Road Transport Emission Inventory Model. Information Technologies in Environmental Engineering,
Ozawa-Meida, L., Brockway, P., Letten, K., Davies, J., Fleming, P. (2013). Measuring carbon performance in a UK University through a consumption-based carbon footprint: De Montfort University case study. Journal of Cleaner Production, 56: pp. 185-198.
Dujardin, S., Pirart, F., Brévers, F., Marique, A.F., Teller, J. (2012). Home-to-work commuting, urban form and potential energy savings: A local scale approach to regional statistics. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 46 (7): pp. 1054–1065.
Riou, S., Gaigné, C., Thisse, J.-F. (2012). Are compact cities environmentally friendly?. Journal of Urban Economics, 72 (2-3): pp. 123-136.
Schreurs, M.A., Tiberghien, Y. (2007). Multi-Level Reinforcement: Explaining European Union Leadership in Climate Change. Mitigation Global Environmental Politics 7(4): pp. 19–46.
Schwanen, T. and Dijst, M.J. (2002). Travel-time ratios for visits to the workplace: the relationship between commuting time and work duration. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 36: 573-592.
Scott, A.J. (2001). Globalisation and the rise of city-regions. European Planning Studies, 9: pp. 813-826.
Stiglitz, J., Sen, A., Fitoussi, J. P. (2010). Mis-Measuring Our Lives the Report by the Commission on the Measurement of Economic Performance and Social Progress (New York: The New Press)
Susilo, Y. O. and Maat, K. (2007). The influence of built environment to the trends in commuting journeys in Netherlands. Transportation 34, pp. 589-609.
Tsai, Y.-H., (2001). Travel-efficient urban form: a nationwide study on small metropolitan areas. In Dissertation. University of Michigan, Ann Arbor, MI.
Tol R.S. J. (2017). The Private Benefit of Carbon and its Social Cost, Working Paper Series No. 07, University of Sussex.
Tol, R. S. J. (2011). The Social Cost of Carbon. Annual Review of Resource Economics, 3: pp. 419-443.
Transportation Alternatives. (2008). Rolling Carbon: Greenhouse Gas Emissions from Commuting in New York City.
Van de Coevering, P., Schwanen, T. (2006). Re-evaluating the impact of urban form on travel patterns in Europe and North-America. Transport Policy, 13(3): pp. 229-239.
Van Oort, F.G., Burger, M.J. and Raspe, O., (2010). On the economic foundation of the urban network paradigm. Spatial integration, functional integration and urban complementarities within the Dutch Randstad. Urban Studies, 47: pp. 725-748.
Veneri, Paolo. (2010). Urban Polycentricity and the Costs of Commuting: Evidence from Italian Metropolitan Areas, Growth and Change, Wiley Blackwell, 41(3), pages 403-429, September.
Veneri, Paolo & Burgalassi, David, (2010). "Questioning polycentric development and its effects: issues of definition and measurement for the Italian NUTS 2 Regions," MPRA Paper 26410, University Library of Munich, Germany
Walmsley, M.R.W., Walmsley, T.G., Atkins, M.J., Kamp, P.J.J., Neale, J.R., Chand, A. (2015). Carbon emissions pinch analysis for emissions reductions in the New Zealand transport sector through to 2050. Energy, 92: pp. 569–576.
Wang, Y., Hayashi, Y., Chen, J., Li, Q. (2014). Changing Urban Form and Transport CO2 Emissions: An Empirical Analysis of Beijing, China. Sustainability, 6(7): pp. 4558–4579.
Wang, Y., Yang, L., Han, S., Li, C., Ramachandra, T. V. (2017). Urban CO2 emissions in Xi’an and Bangalore by commuters: implications for controlling urban transportation carbon dioxide emissions in developing countries, Mitigation and Adaptation Strategies for Global Change, 22: pp. 993–1019.
WHO, (2012). IARC: diesel engine exhaust carcinogenic. Press release, 12 June 2012 (Available: http://www.iarc.fr/en/media-centre/pr/2012/pdfs/pr213_E.pdf, accessed 22 February 2013).
Wiedmann, T., Minx, J. (2008). A definition of ‘Carbon Footprint’ Ecological Economics Research Trends (New York: Nova Science Publishers Hauppauge)
WMO. (2013). WMO greenhouse gas bulletin. World Meteorological Organization, Geneva.
Zahabi, S.A.H., Miranda-Moreno, L., Patterson, Z., Barla, P., Harding, C. (2012). Transportation Greenhouse Gas Emissions and its Relationship with Urban Form, Transit Accessibility and Emerging Green Technologies: A Montreal Case Study. Procedia Social and Behavioral Sciences, 54 (4): pp. 966–978. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 380 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 422 |
||
