تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 488 |
تعداد مقالات | 5,068 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,367,925 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,963,163 |
مطالعه ماهوی دارا شدن بلاجهت در نظام حقوقی ایران و هندوستان | ||
فصلنامه مطالعات شبه قاره | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 04 اسفند 1398 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jsr.2020.27295.1850 | ||
نویسندگان | ||
عارف بشیری ![]() | ||
1دانشجوی دکتری، رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه مازندران | ||
2دانشیار رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه مازندران | ||
3دانشیار رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
چکیده | ||
یکی از اصول بنیادین بسیاری از نظام های حقوقی دنیا، دارا شدن بلاجهت به منظور نظارت بر راه های مختلف تحصیل مال بین اشخاص حقیقی یا حقوقی است. به موجب این اصل، هرگونه جمع آوری ثروت از طریق ایراد خسارت بر دیگران، نامشروع و غیرقانونی تلقّی شده و به موجب آن، متخلّف، ملزم به پرداخت غرامت می گردد. به رغم تشابهات ماهیّتی قاعده در حقوق ایران و هند، درخصوص کارکرد، نحوه ی مجازات، و مسؤولیت حقوقی متخلّفینِ این حوزه، از سوی تحلیلگران حقوقی دوکشور، تئوری های مختلفی ارائه شده است که نیازمند بررسی است. نگارنده با هدف ارائه سازوکارهای مناسب درجهت تعالی نظام های حقوقی دو کشور و رفع نواقص مواد قانونی، به بازخوانی و ارزیابی مفهوم دارا شدن بلاجهت در نظام حقوقی ایران و هندوستان پرداخته و خلاصه یافته های پژوهش چنین شد که تلازم دارا شدن مال با کاهش مال دیگری به عنوان محور کلیدیِ رویه های قضایی در امور مدنی، | ||
کلیدواژهها | ||
دارا شدن بلاجهت؛ دارا شدن ناعادلانه؛ تحصیل مال نامشروع؛ مسؤولیت حقوقی؛ آراء قضایی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 121 |