تحلیل فرایند فردیت‌یابیِ نوروز در منظومۀ‌ «گل و نوروز» بر اساس نظریۀ تفرّد یونگ

1-     آلندی، رنه، عشق، ترجمه­ جلال ستاری، چ اول، تهران: توس، 1378.

2-     اسنودن، روت، خودآموز یونگ، ترجمه­ نورالدین رحمانیان، چ 5، تهران: آشیان،1390.

3-     -اقرانی ارگی، آزاده؛ مشهور، پروین دخت، آنیمای معشوق در غزل های عطار بر پایه نقد کهن الگویی یونگ، س 16، ش 30، دانشگاه سیستان و بلوچستان: پژوهشنامه ادب غنایی،1397.

4-     الیاده، میرچا، اسطوره­ بازگشت جاودانه، ترجمه­ بهمن سرکاراتی، چ 4، تهران: طهوری، 1393.

5-     بیلسکر، ریچارد، اندیشه­ یونگ، ترجمه­ حسین پاینده، چ 3، تهران: فرهنگ جاوید، 1391.

6-     جقتایی، صادق؛ انصاری پویا، محمد، تحلیل کهن الگویی داستان زال و رودابه، س 13، ش 24، دانشگاه سیستان و بلوچستان: پژوهشنامه ادب غنایی،1394.

7-     جم­زاد، الهام، آنیما در شعر شاملو، چ اول، تهران: نگاه، 1393.

8-     خواجوی کرمانی، ابوالعطا کمال الدین محمود بن علی بن محمود، خمسه­ خواجوی کرمانی، به تصحیح سعید نیازی کرمانی، چ اول، کرمان: دانشگاه شهید باهنر کرمان، 1370.

9-     شاملو، سعید، مکتب­ها و نظریه­ها در روان­شناسی شخصیت، چ 11، تهران: رشد، 1395.

10- شایگان­فر، حمیدرضا، نقد ادبی، چ 5، تهران: حروفیه، 1391.

11- شمسیا، سیروس، داستان یک روح، چ، 6، تهران: فردوس، 1383.

12- شمیسا، سیروس، نقد ادبی، چ 3، تهران: میترا، 1394.

13- شولتز، دوان، الگوی یونگ(انسان فردیت یافته)، ترجمه­ گیتی خوشدل، آرش، شماره 13، 1359.

14- فدایی، فرید، یونگ و روان­شناسی تحلیلی او، چ 4، تهران: دانژه، 1394.

15- فوردهام، فریدا، مقدمه­ای بر روان­شناسی یونگ، ترجمه­ مسعود میربهاء، چ2، تهران:جامی، 1393.

16- گورین، ویلفرد و دیگران، راهنمای رویکردهای نقد ادبی، ترجمه­ی زهرا میهن­خواه، چ 5، تهران: اطلاعات، 1394.

17- مورنو، آنتونیو، یونگ، خدایان و انسان مدرن، ترجمه­ داریوش مهرجویی، تهران: نشر مرکز، 1393.

18- یاوری، حورا، روانکاوی و ادبیات، چ اول، تهران: سخن، 1387.

19- یونگ، کارل گوستاو، چهار صورت مثالی، ترجمه­ پروین فرامرزی، چ اول، مشهد: آستان قدس رضوی، 1368.

19 --------روان­شناسی ضمیر ناخودآگاه، ترجمه­ محمد علی امیری، چ 6، تهران: علمی و فرهنگی، 1390.

20 -------(الف)،انسان و سمبول­هایش، ترجمه­ محمود سلطانیه، چ9، تهران:جامی، 1392.

21 -------(ب)، روح و زندگی، ترجمه­ لطیف صدقیانی، چ پنجم، تهران: جامی، 1392.