تعداد نشریات | 27 |
تعداد شمارهها | 587 |
تعداد مقالات | 6,019 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,769,627 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,777,924 |
تبیین جامعهشناختی سرمایۀ فرهنگی بر سازگاری اجتماعی (مورد شناسی: ساکنان مجتمعهای مسکونی شهر اصفهان) | ||
جغرافیا و آمایش شهری منطقهای | ||
دوره 10، شماره 36، مهر 1399، صفحه 143-164 اصل مقاله (1.11 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/gaij.2020.5827 | ||
نویسندگان | ||
محمدرضا نظارتیزاده1؛ رضا اسماعیلی ![]() | ||
1دانشجوی دکتری جامعهشناسی، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران | ||
2استادیار گروه مدیریت، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران | ||
3استادیار، گروه جامعهشناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران | ||
چکیده | ||
تغییر ساختار کاربری فضایی شهرها موجب تشدید مسائل اجتماعی ازجمله کاهش سازگاری اجتماعی در میان ساکنان مجتمعهای مسکونی شهری شدهاست. بههمینمنظور در پژوهش حاضر، رابطۀ سرمایۀ فرهنگی با سازگاری اجتماعی در بین ساکنان مجتمعهای مسکونی مناطق شهر اصفهان در سال 1398 با ترکیبی از نظریههای جامعهشناختی و روانشناختی مورد مطالعه قرار گرفت. پژوهش حاضر به روش پیمایشی و مصاحبۀ مشارکتی انجام شد و دادهها با ابزار پرسشنامه با پایایی و روایی مناسب، به شیوۀ نمونهگیری خوشهای و تصادفی طبقهای چندمرحلهای جمعآوری شد. جامعۀ آماری این پژوهش شامل کلیۀ افراد و خانوارهای ساکن مجتمعهای مسکونی شهر اصفهان میشود که حدود 1155800 نفر هستند و تعداد 385 نفر از ساکنان، مطابقبا فرمول کوکران بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای تحلیل دادهها از تحلیل عاملی، تحلیل مسیر و مدل معادلۀ ساختاری و همچنین آزمون آنوا به کمک نرمافزار SPSS وAMOS استفاده شد. براساس نتایج تحقیق، بین سرمایۀ فرهنگی و سازگاری اجتماعی ساکنان، رابطۀ معکوس و معناداری وجود دارد. بین میزان تحصیلات و سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. کمترین میزان سازگاری اجتماعی در مقطع فوقلیسانس و بالاتر و بیشترین میزان سازگاری اجتماعی در مقطع سیکل و راهنمایی است. همچنین یافتههای پژوهش نشان داد که بین طولمدت سکونت و وضعیت اشتغال با سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری وجود ندارد. | ||
کلیدواژهها | ||
سازگاری اجتماعی؛ سرمایۀ فرهنگی؛ میزان تحصیلات؛ وضعیت اشتغال؛ مجتمع مسکونی | ||
مراجع | ||
ابراهیمزاده، عیسی؛ سرگزی، زینب. (1389). آپارتماننشینی در شهرهای اسلامی و مشکلات فرهنگی ناشی از آن (مطالعۀ موردی: شهر زاهدان). چهارمین کنگرۀ بینالمللی جغرافیدانان جهان اسلام، زاهدان. https://elmnet.ir/article/20177997-15891 اسلامینسب، علی. (1374). روانشناسی سازگاری. تهران: نشر بنیاد. پروین، لارنس ای. (1374). روانشناسی شخصیت. ترجمۀ محمدجعفر جوادی و پروین کدیور. تهران: انتشارات سمت. پورمقدس، علی. (1367). روانشناسی سازگاری. اصفهان: انتشارات اصفهان. حجازی،سارا؛امیری، شعله؛محمدیان، احمدیار؛ ملکپور،مختار.(1385). بررسی اثربخشی آموزش گروهی حل مسئله بر میزان سازگاری اجتماعی در زنان مبتلا به اختلال دو قطبی ، مجله تحقیقات علوم رفتاری، صاحبامتیازدانشگاهعلومپزشکیاصفهان(مرکزتحقیقاتعلومرفتاری)،دوره4شماره1و2،صص52-58 http://ensani.ir/fa/article/191147/ حقیقتیان، منصور. (1393). سرمایۀ فرهنگی و بازتولید بین نسلی: تأثیر سرمایۀ فرهنگی والدین بر موفقیت تحصیلی فرزندان در شهر اصفهان، فصلنامۀ مطالعات میانفرهنگی،صاحب امتیاز سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی، سال نهم. شمارۀ 21، صص 70-53. http://icsq.journals.iau.ir/article_513735.htm خطیبی، اعظم. (1396). تعاملات همسایگی و تأثیر آن بر نشاط اجتماعی شهروندان شهر همدان، مطالعات جامعهشناختی شهری، صاحب امتیاز دانشگاه آزاد دهاقان، سال هفتم، شمارۀ 22، صص 134-107. http://ensani.ir/fa/article/370842/ روحالامینی، محمود. (1368). زمینۀ فرهنگشناسی. تهران: انتشارات عطار. زکی، محمد علی. (1389). سازگاری با دانشگاه و رابطۀ آن با حمایت اجتماعی دانشجویان، فصلنامۀ جوانان و فرهنگ و جامعه، صاحب امتیاز پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی،شمارۀ4،صص130-107. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=147470 شارعپور، محمود؛ رزاقی، نادر؛ ابراهیمی گتابی، حسن. (1394). بررسی عوامل مؤثر بر میزان روابط همسایگی در شهر بابل. مجلۀ جامعهشناسی ایران،صاحب امتیاز انجمن جامعه شناسی ایران، دورۀ 17، شمارۀ 3، صص 94-77. http://www.jsi-isa.ir/article_26737.html شکوهی، علی. (1382). جمعیت و توسعه، مجموعه مقالات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی در ایران تهران، مؤسسۀ انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران. فاضلی، محمد. (1382). مصرف و سبک زندگی. قم: انتشارات صبح صادق. فاضلی، محمد. (1386). جامعهشناسی مصرف موسیقی تهران. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر ارتباطات. کوثری، حمیدرضا. (1394). تأثیر عوامل فرهنگی و اجتماعی بر روابط همسایگی در محلۀ کن تهران، اولین کنفرانس بینالمللی مهندسی صنایع، مدیریت و حسابداری، تهران. گلابچی، محمود. (1380). معیارهایی برای طراحی و ساخت بناهای بلند، هنرهای زیبا، صاحب امتیاز پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران ، شمارۀ 9، صص 62-52. http://ensani.ir/fa/article/13644/ وایتسمن، الیس؛ مایر، جان؛ ومنینگر، ویلیام کلر. (1375). رشد شخصیت و بهداشت روانی. ترجمه سیما نظیری. تهران: انتشارات انجمن اولیاء و مربیان.
Cheshire,L and Fitzgerold,R and Clarke A and Raymond,S (2013). Neighbourry problems hn Neighbourhood context:understanding how neighbourhoods influence the prevalence of neighbourly problems and complaints,paper presented to the session How Much do urban neighbourhoods matter globalized space Rc 21conference Berlin. Goodestein L.D& lanyon R.T(1995).Adjusfment behavior andpersonality,Arizona.state university. Katz-Gerro, Tally (2008), “Cultural Capital: Between Taste and Participation”, A newsletter of the consumer studies research netwok, Vol. 9, No. 2,( May),pp:1-6. https://csrn.camden.rutgers.edu/pdf/9-2_katz.pd Seoyong,Kim;HyesunKim,(2008),“Does Cultural Capital Matter? Cultural Divide and Quality of Life”, Social Indicators Research, Volume 93,Issue2,pp: 295-313 . https://link.springer.com/article/10.1007/s11205-008-9318-4 Van Eijk,G(2012),Good neighbours in bad neighbourhoods.narratives of dissociation and practices of neighbouring in a problem place. urban studies. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 199 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 133 |