اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 27 |
| تعداد شماره‌ها | 569 |
| تعداد مقالات | 5,872 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,316,175 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,544,633 |
بررسی و نقد رویکردهای زبانی در دیوان غزالی مشهدی | ||
| مطالعات شبه قاره | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 05 تیر 1401 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jsr.2022.42195.2260 | ||
| نویسنده | ||
حسین اتحادی 
| ||
| استادیارگروه زبان وادبیات فارسی، واحد زابل، دانشگاه آزاد اسلامی، زابل، ایران | ||
| چکیده | ||
| پس از قرن نهم، تغییراتی در زمینة کاربرد لغات و ترکیبات و همچنین نحو شعر فارسی پدید آمد که موجب ایجاد سبک تازه‌ای شد که بعدها به سبک هندی موسوم گشت. یکی از شاعرانی که بر اساس یافته های این تحقیق می‌توان‌گفت،مؤلّفه‌های زبانی این سبک درشعر او نمود برجسته‌ای دارد، غزالی مشهدی، شاعر معروف قرن دهم است. در برخی از منابع متأخّر، غزالی را شاعری فصیح، با اشعاری روان و رسا دانسته‌اند. این تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی برخی ویژگی‌های پرکاربرد زبانی، در دیوان این شاعر پرداخته است. باید گفت در دیوان غزالی برخی رویکردها در استفاده از عناصر زبانی دیده می‌شود که با معیارهای فصاحت کلام که در کتب بلاغی ذکر شده، مطابقت ندارند. از این جمله باید به تقدیم و تأخیر اجزای کلام، لغزش‌های نحوی و کاربرد نادرست برخی حروف اشاره کرد. از سوی دیگر باید گفت شاعر در کاربرد افعال و ترکیبات وصفی و اضافی، نوآوری هایی داشته که دایرة مضامین و مفاهیم شعر او را گسترده‌تر کرده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| غزالی مشهدی؛ زبان؛ نحو؛ معنی؛ فصاحت | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 42 |
||
