تعداد نشریات | 29 |
تعداد شمارهها | 641 |
تعداد مقالات | 6,336 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,889,895 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,484,121 |
غیاب امر بدنی در منظومۀ خسرو و شیرین نظامی | ||
پژوهشنامه ادب غنایی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 شهریور 1401 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jllr.2022.41822.3048 | ||
نویسندگان | ||
پیمان کریمی کاکاوند1؛ علی حیدری* 2؛ قاسم صحرائی3 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان | ||
2استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان(نویسنده مسئول) | ||
3استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان | ||
چکیده | ||
غیاب بهعنوان ویژگی ذاتی زبان، دارای دو سطح است. سطح اول، غیاب در سطح معمولی زبان و سطح دوم، غیاب مضاعف که مربوط به ادبیات است. شاعران با استفاده از فنون و ترفندهای بلاغی، برخی مضامین را یا به منظور خلق زیبایی یا به دلیل محدودیتهای اخلاقی که برای خود قائل میشوند و یا منع و کنترلهای اخلاقی و سیاسی که در جامعه وجود دارد، به غیاب میرانند. نظامی از جمله شاعرانی است که با مهارت فراوان، با توجه به محتوای منظومههای عاشقانهاش، غیاب را از سادهترین سطح تا ممنوعترین شکل آن برای بازنمایی امر بدنی در شعر خود بهکار گرفته است. جامعة آماری تحقیق حاضر، خسرو وشیرین نظامی است که در آن ابیاتی که امر بدنی در آنها به غیاب رانده شدهاست، به شیوۀ کتابخانهای گردآوری شده و به روش تحلیلی توصیفی و استفاده از تکنیک تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند، سپس براساس حوزههای معرفتی رفتاری به کار گرفته شده توسط شاعر، طبقهبندی شدهاند. در ادامه مشخص گردیده است که شاعر از پانزده حوزة معرفتی- رفتاری استفاده کرده است. بیشترین فراوانی ابیات دارای غیاب امور مگو و امور تابویی مربوط به کشاورزی با25 درصد و احجار و سنگهای قیمتی با 15 درصد کل ابیات است. | ||
کلیدواژهها | ||
"خسرووشیرین"؛ "غیاب"؛ "امر بدنی" | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 220 |