اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 702 |
| تعداد مقالات | 6,856 |
| تعداد مشاهده مقاله | 11,209,588 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,520,825 |
تحلیل مقایسه‌ای زبان جنسیت در شهرآشوبهای مهستی گنجوی و امیرخسرو دهلوی بر اساس نظریۀ موریس گرامون | ||
| پژوهشنامه ادب غنایی | ||
| مقاله 2، دوره 21، شماره 41، مهر 1402، صفحه 27-42 اصل مقاله (1.29 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/jllr.2022.42469.3064 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا اسمعیل‌یان آذری1؛ نرگس اسکویی* 2؛ حسین داداشی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بناب، بناب، ایران | ||
| 3استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بناب، بناب، ایران | ||
| چکیده | ||
| شهرآشوب یکی از گونه‌های ادب غنایی است که در فرهنگ و ادب ایرانی، ماهیتی مردانه دارد؛ زیرا نیازمند مراودات انسانی-اجتماعی آزادانه‌ای است که عرف اجتماعی آن را برای زنان نمی‌پسندیده است. ورود مهستی‌گنجوی در این عرصه و ابداع شهرآشوبهای صنفی در قالب رباعی، واکنش‌های انتقادی متفاوتی با خود به همراه داشت که در یک مورد یعنی مردانه بودن زبان شهرآشوبهای مهستی به اشتراک می‌رسند. مسالۀ اصلی تحقیق حاضر، ثبوت وجود زبان جنسیتی زنانه در شهرآشوبهای مهستی گنجوی بوده است. برای اثبات این مسأله، از نظریۀ القاگری واکه‌های موریس گرامون در مقایسۀ انواع واکه‌های تکرارشونده و نوع القاگری آن در شهرآشوبهای امیرخسرو دهلوی و مهستی گنجوی استفاده شد. در این پژوهش که به روش تحقیق ترکیبی (توصیفی-تحلیلی-آماری و قیاسی) انجام یافت، متغیّر جنسیت، مبتنی بر دیدگاه عرفی و کلیشه‌های فرهنگی در موضوعیت نقش‌های مردانه و زنانه سنجیده شد و این نتایج به دست آمد: نوع القاگری واکه‌ها در همۀ گروه‌های واکه‌ای (تیره، روشن، درخشان)، در شهرآشوبهای مهستی و امیرخسرو دهلوی، به‌گونه‌ای معنادار از هم تمایز داشته و بعضا در جهت مخالف یکدیگر قرار دارد. بنابراین می‌توان ادعا نمود که زبان شعری شهرآشوبهای مهستی، برخلاف تصور عمومی، درصد بالایی از زنانگی را داراست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شهرآشوب؛ زبان جنسیتی؛ مهستی گنجوی؛ امیرخسرو دهلوی؛ نظریۀ موریس گرامون | ||
| مراجع | ||
|
احمدی، شادی وپارسا، سید احمد.1395. « بررسی تأثیر القایی واج‌آرایی در نفثه المصدور، بر اساس نظریة موریس گرامون». مجلة علمی تخصصی علوم انسانی اسلامی. س1. ش 14. صص 71- 85.
اسدی فارسانی، الهام. 1396.« سبک‌شناسی آوایی اشعار ژاله قائم‌مقامی بر اساس دیدگاه گرامون». همایش ملی پژوهش‌های شعر معاصر فارسی. یاسوج. صص 25-34.
اسدی فارسانی، الهام.(1395).« سبک‌شناسی آوایی اشعار فروغ فرخزاد بر اساس دیدگاه گرامون». همایش ادبیات فارسی معاصر. ایرانشهر.
بهفر، مهری. (1387).« عاشقانه‌های فروغ و پنج زن شاعر ایرانی». مجلة گلستانه.ش 7. صص 63-74.
پارسا، سید احمد و کریمی، مهین. (1399).« بازتاب زنانگی در رباعیات مهستی». مجلة علمی- پژوهشی شعر پژوهشی ( بوستان ادب). س12.ش4. صص 47-64.
گنجوی، مهستی. (1371). رباعیات حکیمه مهستی دبیر. به کوشش احمد خوانساری.تهران: ایران.
گنجوی، مهستی. (1347). دیوان مهستی گنجوی. به کوشش شهاب طاهری. چ 3. تهران: ابن سینا.
قویمی، مهوش. (1383). آوا و القا: رهیافتی به شعر اخوان ثالث. تهران: هرمس.
کراچی، روح‌انگیز. (1394). « شهرآشوب مهستی: پناهگاه امن اعتراض». پژوهشنامة ادب غنایی. س13. ش 24. صص 233-248.
گلچین معانی، احمد.( 1346). شهرآشوب در شعر فارسی. تهران: امیرکبیر.
جولی، آلیسون. (1399). بی پرده: درک زبان و جنسیت. ترجمه ملیحه مغازه ای. تهران: قصیده سرا.
مهدوی، بتول؛ بهنام فر، محمد؛ شمس الدینی، مصطفی.(1395). « انواع شهرآشوب و کهن ترین شهرآشوب صنفی». فنون ادبی سال هشتم. شماره 1 . صص 43- 54.
Gramont, Maurice. (1960). Traité de phonétique, (avec 179 figures dans le texte) . Lib. Delagrave. Paris.
Gramont, Maurice. (1965). Petit Traité de versification français. A. Colin. Paris. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 377 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 230 |
||