
تعداد نشریات | 32 |
تعداد شمارهها | 749 |
تعداد مقالات | 7,268 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,004,301 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,183,922 |
آسیبشناسی فرا روش پژوهشهای زیستپذیری در مقیاس کلانشهرهای ایران | ||
جغرافیا و آمایش شهری منطقهای | ||
دوره 10، شماره 35، خرداد 1399، صفحه 85-106 اصل مقاله (967.93 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22111/gaij.2020.5454 | ||
نویسندگان | ||
اسماعیل علیاکبری* 1؛ نفیسه مرصوصی2؛ مجید اکبری3 | ||
1استاد گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیامنور، تهران، ایران | ||
2دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیامنور، تهران، ایران | ||
3دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه پیامنور، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
امروزه زیستپذیری کلانشهرها بهعنوان یکی از چالشهای بزرگ جهانی در قرن بیستویکم تبدیل شدهاست؛ ازاینرو ضرورت و لزوم توجه به زیستپذیری کلانشهرها در دهههای اخیر جای خود را در ادبیات علمی کشور بازکردهاست و در این زمینه تلاشهای بسیاری در عرصههای پژوهشی در قالب رساله، پایاننامه، مقالات پژوهشی و همایشی صورت گرفتهاست. این مقاله، با هدف آسیبشناسی فرا روش پژوهشهای زیستپذیری در مقیاس کلانشهرهای ایران صورت گرفتهاست. این پژوهش ازلحاظ هدف، توسعهای و از نوع تحلیل محتواست و بر مبنای روش، جزو تحقیقات کیفی است. از منظر روش جمعآوری اطلاعات در زمرۀ پژوهشهای اسنادی است. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ پژوهشهای داخلی صورتگرفته در زمینۀ زیستپذیری کلانشهرهای کشور است که گزارش آنها در بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) یا پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID) نمایه شدهاست. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، تعداد 30 پژوهش مرتبط انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. یافتههای حاصل از فرا روش پژوهشهای انجامیافته، نشان داد بیش از 30 درصد از مقالههای انجامگرفته در زمینۀ زیستپذیری کلانشهرهای کشور از دیدگاه روششناسی دچار اشکال بودند. ازجمله نتایج تحقیق عبارتاند از: کمبود و تنوع فعالیتهای پژوهشی در حوزۀ زیستپذیری کلانشهرها و کاستیها و اشکالات عمده در روششناسی تحقیق ازنظر مواردی همچون اتکای صرف به سؤالات، خلأ فرضیه و پژوهشهای کیفی، مشخصنبودن راهبرد پژوهش، عدمتنوع در روششناسی، تکراریبودن موضوعها، روشها، آمارهها، عدمدستهبندی شاخصها، روایی و پایایی، عدماستفاده از فنون کمّی بروز و منابع مورد استفاده. | ||
کلیدواژهها | ||
زیستپذیری؛ زیستپذیری کلانشهرها؛ فرا روش؛ کلانشهرهای ایران | ||
مراجع | ||
ابراهیمزاده، عیسی؛ بریمانی، فرامرز؛ نصیری، یوسف (1383). حاشیهنشینی: ناهنجاریهای شهری و راهکارهای تعدیل آن، موردشناسی: کریمآباد زاهدان، فصلنامۀ جغرافیا و توسعه (دانشگاه سیستان و بلوچستان)، دورۀ 2، شمارۀ 3، صص 143-121. http://gdij.usb.ac.ir/article_3833.html اجزاءشکوهی، محمد؛ جوهری، لیلا. (1393). مطالعة تطبیقی کیفیت زندگی در شهر مشهد از دیدگاه شهروندان (مورد مطالعه: محلة هاشمیه و محلة سعدآباد)، فصلنامة مطالعات ساختارها و کارکردهای شهری (دانشگاه مازندران)، دورۀ 2، شمارۀ 5، صص 164-145. http://shahr.journals.umz.ac.ir/article_899.html
افشارکهن، جواد؛ بلالی، اسماعیل؛ قدسی، علی. (1391). بررسی ابعاد اجتماعی مسئلۀ کنترل ترافیک شهری؛ مورد مطالعه: مشهد، فصلنامه مطالعات شهری (دانشگاه کردستان)، دورۀ 2، شمارۀ 4، صص 90-59. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=183275
اکبری، مجید؛ بوستان احمدی، وحید؛ موسوی، سید چمران؛ حاجیپور، نازنین. (1397). ارزیابی وضعیت زیستپذیری مناطق کلانشهر شیراز از منظر شهروندان، فصلنامۀ رفاه و توسعۀ اجتماعی(دانشگاه علامه طباطبایی)، دورۀ 10، شمارۀ 37، 154-124. http://qjsd.atu.ac.ir/article_9899.html اکبری، نعمتالله؛ مویدفر، روزیتا؛ میرزایی خوندابی، فرزانه (1396). تحلیل زیستپذیری در بافت فرسودۀ شهر اصفهان با تأکید بر استراتژی توسعۀ شهری، فصلنامۀ اقتصاد و مدیریت شهری(انجمن علمی اقتصاد شهری ایران)، سال 6، شمارۀ 1، صص 50-33. http://iueam.ir/article-1-850-fa.html&sw=%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA ایراندوست، کیومرث؛ عیسیلو، علیاصغر؛ شاهمرادی، بهزاد. (1394). شاخص زیستپذیری در محیطهای شهری (مطالعۀ موردی: بخش مرکزی شهر مقدی قم)، فصلنامۀ اقتصاد و مدیریت شهری(انجمن علمی اقتصاد شهری ایران)، سال 4، شمارۀ 13، صص 118-101. http://iueam.ir/article-1-318-fa.html&sw=%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA
آروین، محمود؛ فرهادیخواه، حسین؛ پوراحمد، احمد؛ منیری، الیاس. (1397). ارزیابی شاخصهای زیستپذیری شهری براساس ادراک ساکنان (نمونۀ موردی: شهر اهواز)، مجلۀ دانش شهرسازی (دانشگاه گیلان)، سال 2، شمارۀ 2، صص 17-1. https://upk.guilan.ac.ir/article_3095.html بندرآباد، علیرضا؛ احمدینژاد، لیلا. (1393). ارزیابی شاخصهای کیفیت زندگی با تأکید بر اصول شهر زیستپذیر در منطقۀ 22 تهران، فصلنامۀ پژوهش و برنامهریزی شهری(دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت)، سال 5، شمارۀ 16، صص 74-55. http://jupm.miau.ac.ir/article_398.html پریزادی، طاهر؛ بیگدلی، لیلا. (1395). سنجش زیستپذیری محلات منطقۀ 17 شهرداری تهران، فصلنامۀ تحلیل فضایی مخاطرات محیطی(دانشگاه خوارزمی)، سال 3، شمارۀ 1، صص 90-65. https://jsaeh.khu.ac.ir/browse.php?a_id=2545&sid=1&slc_lang=fa حاتمینژاد، حسین؛ رضوانی، محمدرضا؛ خسروی کردستانی، فریبا. (1393). سنجش میزان زیستپذیری منطقۀ 2 سنندج، نشریۀ تحلیل فضایی مخاطرات محیطی(دانشگاه خوارزمی)، سال 1، شمارۀ 4، صص 37-23. https://iranjournals.nlai.ir/1835/article_458317.html حاتمینژاد، حسین؛ مدانلو جویباری، مسعود؛ اخوانحیدری، کوروش. (1398). تحلیل فضایی زیستپذیری کالبدی کلانشهر اهواز. برنامهریزی توسعۀ کالبدی(دانشگاه پیام نور)، دورۀ 16، شمارۀ 13، صص 23-11. http://psp.journals.pnu.ac.ir/article_5828.html حیدری، تقی؛ شماعی، علی؛ ساسانپور، فرزانه؛ سلیمانی، محمد؛ احدنژاد، محسن. (1396). تحلیل عوامل مؤثر بر زیستپذیری بافتهای فرسودۀ شهری (مطالعۀ موردی: بافت فرسودۀ شهر زنجان)، نشریۀ فضایی جغرافیایی(دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر)، سال 17، شمارۀ 59، صص 25-1. http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1487-1&slc_lang=fa&sid=fa
خزاعینژاد، فروغ. (1397). تحلیلی بر عوامل و فرایندهای کلان اقتصادی، زیستمحیطی و مدیریتی مؤثر بر زیستپذیری شهری مورد پژوهش: محلههای منطقۀ 12 شهر تهران، فصلنامۀ جغرافیا(موسسه آموزش عالی قشم)، دورۀ 9، شمارۀ 1، صص 264-245. http://www.jgeoqeshm.ir/article_83997.html
خزاعینژاد، فروغ؛ سلیمانی مهرنجانی، محمد؛ زنگانه، احمد. (1397). ارزیابی زیستپذیری محلههای منطقۀ 12 شهر تهران، فصلنامۀ جغرافیا و توسعۀ شهری(دانشگاه فردوسی مشهد)، سال 5، شمارۀ 1، صص 70-45. https://jgusd.um.ac.ir/article/view/65128
خفائیزاده، مریم؛ ایلانلو، مریم. (1398). بررسی مؤلفههای زیستپذیری شهرها با استفاده از مدل سلسلهمراتبی (AHP)؛ منطقۀ مورد مطالعه: بندر امام خمینی (ره)، فصلنامۀ جغرافیا(موسسه آموزش عالی قشم)، سال 9، شمارۀ 2، صص 238-223. http://www.jgeoqeshm.ir/article_89036.html
رخشانینسب، حمیدرضا؛ نیری، ناصر. (1395). ارزیابی وضعیت شاخصهای زیستپذیری شهری از دیدگاه شهروندان (موردشناسی: مناطق پنجگانۀ شهر زاهدان)، فصلنامۀ جغرافیا و آمایش شهری- منطقهای(دانشگاه سیستان و بلوچستان)، دورۀ 8، شمارۀ 27، صص 74-55. http://gaij.usb.ac.ir/article_4090.html رشیدی ابراهیم حصاری، اصغر؛ موحد، علی؛ تولایی، سیمین؛ موسوی، میرنجف. (1395). تحلیل فضایی منطقۀ کلانشهری تبریز با رویکرد زیستپذیری، فصلنامۀ فضای جغرافیایی(دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر)، سال 16، شمارۀ 54، صص 176-155. http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-2541-fa.html
رهنما، محمدرحیم؛ قنبری، محمد؛ محمدی حمیدی، سمیه؛ حسینی، سید مصطفی. (1398). ارزیابی و سنجش زیستپذیری شهری در کلانشهر اهواز، فصلنامۀ شهر پایدار(انجمن جغرافیا و برنامه ریزی شهری ایران)، سال 2، شمارۀ 2، صص 17-1. http://www.jscity.ir/article_95640.html
زیاری، کرامتاله؛ حسینی، سید مصطفی. (1395). ارزیابی ارتباط بین زیستپذیری و تابآوری در محلات کلانشهر مشهد، پژوهشنامۀ خراسان بزرگ(دانشگاه بینالمللی امام رضا علیه السلام)، سال 7، شمارۀ 23، صص 25-11. http://jgk.imamreza.ac.ir/index.php/jgk/article/view/307 ساسانپور، فرزانه؛ موحد، علی؛ لطیفی، امید. (1396). تحلیل قابلیت زیستپذیری در مناطق کلانشهر اهواز، فصلنامۀ مطالعات ساختار و کارکرد شهری(دانشگاه مازندران)، دورۀ 4، شمارۀ 1 (پیاپی 10)، صص 161-141. http://shahr.journals.umz.ac.ir/article_2087.html
ساسانپور، فرزانه؛ تولایی، سیمین؛ جعفری اسدآبادی، حمزه. (1393). قابلیت زیستپذیری شهرها در راستای توسعۀ پایدار شهری (مورد مطالعه: کلانشهر تهران). فصلنامۀ بینالمللی انجمن جغرافیای ایران(دکتر حسن کامران)، سال 12، شمارۀ 42، صص 74-59. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=234774
ساسانپور، فرزانه؛ تولایی، سیمین؛ جعفری اسدآبادی، حمزه. (1394). سنجش و ارزیابی زیستپذیری شهری در مناطق بیستودوگانۀ کلانشهر تهران. فصلنامۀ برنامهریزی منطقهای(دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت)، سال5، شمارۀ 18، صص 27-42. http://jzpm.miau.ac.ir/article_766.html
سالاری مقدم، زهرا؛ زیاری، کرامتاله؛ حاتمینژاد، حسین. (1398). سنجش و ارزیابی زیستپذیری محلات شهری (مطالعۀ موردی: منطقۀ 15 کلانشهر تهران(. فصلنامۀ شهر پایدار(انجمن جغرافیا و برنامه ریزی شهری ایران)، سال 2، شمارۀ 3، صص 58-41. http://www.jscity.ir/article_100264.html
سلیمانی مقدم، قندهاری، محمد؛ پیری، فاطمه. (1397). تحلیل زیستپذیری و سرزندگی بافتهای فرسوده (مطالعۀ موردی: محلۀ عامری شهر اهواز)، فصلنامۀ مطالعات ساختار و کارکرد شهری(دانشگاه مازندران)، سال 5، شمارۀ 17، صص 114-94. http://shahr.journals.umz.ac.ir/article_2112.html
شماعی، علی؛ بیگدلی، لیلا. (1395). ابعاد زیستپذیری در منطقۀ 17 تهران، فصلنامۀ جغرافیا(موسسه آموزش عالی قشم)، سال 14، شمارۀ 50، صص 191-171. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=279554
شماعی، علی؛ ساسانپور، فرزانه؛ سلیمانی، محمد؛ احدنژاد، محسن؛ حیدری، تقی. (1395). تحلیل زیستپذیری بافتهای فرسودۀ شهر (مطالعۀ موردی: بافت فرسودۀ شهر زنجان). مجلۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی(دانشگاه تهران)، دورۀ 48، شمارۀ 4، صص 799-783. https://jhgr.ut.ac.ir/article_53481.html
صادقی، امیر؛ مشبکی اصفهانی، اصغر؛ کرد نائیج، اسداله؛ خداداد حسینی، سید حمید. (1394). فرا روش پژوهشهای مدیریت اسلامی در ایران (مورد مطالعه: مقالههای علمی-پژوهشی 1380 تا 1394)، فصلنامۀ مدیریت اسلامی، سال 33، شمارۀ 4، صص 131-101. https://journals.ihu.ac.ir/article_201838.html صرافی، مظفر؛ رضویان، محمدتقی؛ طالبیان، محمدحسین؛ اکبری، محمدرضا. (1398). سنجش و ارزیابی وضعیت مؤلفههای زیستپذیری خیابان از دیدگاه شهروندان (مطالعۀ موردی: خیابان ولیعصر تهران)، فصلنامۀ نگرشهای نو در جغرافیای انسانی (دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار)، سال 11، شمارۀ 3، صص 430-415. http://geography.journals.iau-garmsar.ac.ir/article_665994.html
علیاکبری، اسماعیل؛ اکبری، مجید. (1396). مدلسازی ساختاری تفسیریِ عوامل مؤثر بر زیستپذیری کلانشهر تهران، فصلنامه برنامهریزی و آمایش فضا(دانشگاه تربیت مدرس)، سال 21، شمارۀ 1، صص 31-1. https://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-3785-fa.html
غفاریان بهرمان، محمد؛ پریزادی، طاهر؛ شماعی، علی؛ خطیبیزاده، محمدرضا؛ شهسوار، امین. (1395). تحلیل فضایی زیستپذیری محلات شهری (مورد مطالعه: منطقۀ 18 تهران)، پژوهشهای محیط زیست(انجمن ارزیابی محیط زیست ایران)، سال 7، شمارۀ 14، صص 58-45. http://www.iraneiap.ir/article_45237.html قنبری، محمد؛ اجزاءشکوهی، محمد؛ رهنما، محمدرحیم؛ خوارزمی، امیدعلی. (1397). زیستپذیری کلانشهر مشهد براساس شاخص سلامت، مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی گرگان(دانشگاه علوم پزشکی گرگان)، سال 20، شمارۀ 4، صص 107-97. http://goums.ac.ir/journal/article-1-3470-fa.html
قنبری، محمد؛ اجزاء شکوهی، محمد؛ رهنما، محمدرحیم؛ خوارزمی، امیدعلی. (1395). تحلیلی بر زیستپذیری شهری با تأکید بر شاخص امنیت و پایداری (مطالعۀ موردی: کلانشهر مشهد). فصلنامه پژوهشهای جغرافیای سیاسی(دانشگاه قردوسی مشهد)، سال 1، شمارۀ 3، صص 154-129. https://pg.um.ac.ir/index.php/pg/article/view/58581
کاظمیان، غلامرضا؛ رسولی، افشین؛ خزایی، محمدمهدی. (1396). جایگاه انرژیهای نو و تجدیدپذیر در زیستپذیرانهکردن شهرها (مطالعۀ موردی: شهر تهران)، مجلۀ پژوهش و برنامهریزی شهری(دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت)، سال 8، شمارۀ 29، صص 118-99. http://jupm.miau.ac.ir/article_2356.html لطفی، صدیقه؛ پریزادی، طاهر؛ نجاتی، ارغوان. (1397). تحلیل فضایی زیستپذیری محلات شهری (مطالعۀ موردی: منطقۀ 10 تهران)، فصلنامۀ جغرافیا(موسسه آموزش عالی قشم)، سال 8، شمارۀ 3، صص 22-7. http://www.jgeoqeshm.ir/article_81270.html
مرکز آمار ایران (1395). سرشماری نفوس و مسکن سال 1395. https://www.amar.org.ir/%D8%B3%D8%B1%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C-%D9%86%D9%81%D9%88%D8%B3-%D9%88-%D9%85%D8%B3%DA%A9%D9%86/%D9%86%D8%AA%D8%A7%DB%8C%D8%AC-%D8%B3%D8%B1%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C
موسوینور، سیدعلی؛ وارثی، حمید؛ محمدی، جمال. (1395). ارزیابی و تحلیل مؤلفههای زیستپذیری کلانشهر تهران. فصلنامۀ جغرافیا(دکتر حسن کامران)، سال 14، شمارۀ 51، صص 258-237. https://iranjournals.nlai.ir/2350/article_564645.html
موسوینور، سیدعلی؛ وارثی، حمید؛ محمدی، جمال. (1397). کاربرد مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره در سنجش زیستپذیری مناطق کلانشهر تهران. جغرافیا و توسعۀ ناحیهای(دانشگاه فردوسی مشهد)، سال 16، شمارۀ 1، صص 269-243. https://jgrd.um.ac.ir/article/view/72686
مهرهکش، ریحانه؛ صابری، حمید؛ مؤمنی، مهدی؛ اذانی، مهری. (1398). تبیین عوامل مؤثر کالبدی بر میزان زیستپذیری مناطق شهری (مطالعۀ موردی: مناطق شهر اصفهان). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری(دانشگاه تهران)، دورۀ 7، شمارۀ 2، صص 429-411. https://jurbangeo.ut.ac.ir/article_73012.html ویسیناب، برهان؛ باباییاقدم، فریدون؛ قربانی، رسول. (1398). تحلیل عوامل اقتصادی اثرگذار بر زیستپذیری شهری (مورد مطالعه: کلانشهر تبریز)، فصلنامۀ اقتصاد و مدیریت شهری(انجمن علمی اقتصاد شهری ایران)، سال 7، شمارۀ 27، صص 45-31. http://iueam.ir/article-1-1244-fa.html&sw=%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA%E2%80%8C%D9%BE%D8%B0%DB%8C%D8%B1%DB%8C
ویسیناب، برهان؛ باباییاقدم، فریدون؛ قربانی، رسول. (1398). شناسایی و اولویتبندی عوامل مرتبط با بُعد اقتصادی زیستپذیری شهری (مطالعۀ موردی: کلانشهر تبریز)، فصلنامۀ پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری(دانشگاه تهران)، سال 7، شمارۀ 1، صص 149-127. Ali Akbari, S., & Akbari, M. (2017). Interpretive-Structural Modeling of the Factors that Affect the Viability of Tehran Metropolis. The Journal of Spatial Planning; 21 (1), 1-31.
Allison, E. W., & Peters, L. (2012). Historic Preservation and the Livable City. Publisher: Wiley. P 272.
Al-Thani, S. K., Amato, A., Koç, M., & Al-Ghamdi, S. G. (2019). Urban Sustainability and Livability: An Analysis of Doha’s Urban-form and Possible Mitigation Strategies, Sustainability, MDPI, Open Access Journal, 11(3), 1-25.
Balsas, C. J. (2004). Measuring the livability of an urban centre: An exploratory study of key performance indicators. Planning Practice and Research, 19(1), 101–110.
Bench, S., & Day, T. (2010). The user experience of critical care discharges: a metasynthesis of qualitative research, International journal of nursing studies, 47(4), 487-499.
Geng, Y., Fujita, T., Bleischwitz, R., Chiu, A., & Sarkis, J. (2019). Accelerating the Transition to Equitable, Sustainable, and Livable Cities: Toward Post-Fossil Carbon Societies. Journal of Cleaner Production, 239, 1-9.
Hankins, K., Power, E. (2009). The Disappearance of the State from Livable Urban Spaces. 41: 845-866.
Heatwole Shank, K. S., & Cutchin, M. P. (2016). Processes of developing “community livability” in older age. Journal of Aging Studies, 39, 66–72.
Heylen, K. (2006). Liveability in social housing: Three case studies in Flanders. Paper presented at the ENHR conference on housing in an expanding Europe: Theory, policy, participation and implementation, Ljubljana, Slovenia.
Higasa, T., & Hibata, Y. (1977). Urban planning. Tokyo: Kioritz Corporation Press.
Jomehpour, M. (2015). Assessing the livability of the new and old parts of Tehran, municipality districts 22 and 10 of Tehran. OIDA International Journal of Sustainable Development, 8(9), 87–96.
Kashef, M. (2016). Urban livability across disciplinary and professional boundaries. Frontiers of Architectural Research, 5(2), 239–253.
Knox, P., & Pinch, S. (2010). Urban social geography, an introduction (Sixth ed.). England: Pearson.
Kourtit, K. (2015). The new urban world. Poznan: Adam Mickiewicz University.
https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/13908/1/The%20New%20Urban%20World%20KARIMA%20KOURTIT%20%2026%20JUNI%202015%20final.pdf
Liu, J., Nijkamp, P., Huang, X., & Lin, D. (2017). Urban livability and tourism development in China: Analysis of sustainable development by means of spatial panel data. Habitat International, 68, 99–07.
Martínez-Bravo, M. del M., Martínez-del-Río, J., & Antolín-López, R. (2019). Trade-offs among urban sustainability, pollution and livability in european cities. Journal of Cleaner Production, 224, 651-660.
Norouzian-Maleki, S., Bell, S., Hosseini, S. B., & Faizi, M. (2015). Developing and testing a framework for the assessment of neighbourhood liveability in two contrasting countries: Iran and Estonia. Ecological Indicators, 48, 263–271.
Oberlink, M. R. (2008). Opportunities for creating livable communities. AARP, Public Policy Institute.
Okulicz-Kozaryn, A. (2013). City Life: Rankings (Livability) Versus Perceptions (Satisfaction). Social Indicators Research, 110(2), 433–451.
https://econpapers.repec.org/article/sprsoinre/v_3a110_3ay_3a2013_3ai_3a2_3ap_3a433-451.htm
Paul, A., & Sen, J. (2018). Livability assessment within a metropolis based on the impact of integrated urban geographic factors (IUGFs) on clustering urban centers of Kolkata. Cities, 74, 142–150.
Radcliff, B. (2001). Politics, markets and life satisfaction: The Political economy of human happiness. American Political Science Review, 95 (4), 939-955.
Saitluanga, B. L. (2014). Spatial pattern of urban livability in himalayan region: A case of aizawl city, India. Social Indicators Research, 117(2), 541-559.
Teo, S. (2014). Political tool or quality experience? Urban livability and the Singaporean state’s global city aspirations. Urban Geography, 35(6), 916-937.
Maghsoodi Tilaki, M. J., Abdullah, A., Bahauddin, A. & Marzbali, M. H. (2014). The necessity of increasing livability for George Town world heritage Site: An analytical review. Modern Applied Science, 8(1), 123–133.
UN-Habitat. (2016). Urbanization and development: emerging futures.
Uysal, M., Perdue, R., & Sirgy, M. (2012). In M. J. Sirgy (Ed.). Handbook of tourism and quality-of-life research: enhancing the lives of tourists and residents of host communities. USA: Springer.
Wei, Z., & Chiu, R. L. H. (2018). Livability of subsidized housing estates in marketized socialist China: An institutional interpretation. Cities, 83, 1-10.
Wheeler, S. (2014). Planning for Sustainability: Creating a Sustainable, Balanced and Ecological Society, Jomahi Poor and Ahmadi Translator, Social Science Publishing, Tehran.
Wyatt, R. (2009). Heuristic approaches to urban livability. Malaysian Journal of Environmental Management, 10(1), 43–66.
http://journalarticle.ukm.my/2256/1/Artikel_4_RayWyatt.pdf
Yang, B., Xu, A, B., & Shi, A. (2018). Analysis on sustainable urban development levels and trends in China's cities, Journal of Cleaner Production, 141 (2017) 868e880.
Yassin, H. H. (2019). Livable city: An approach to pedestrianization through tactical urbanism. Alexandria Engineering Journal, 58 (1), 251-259.
Zhan, D., Kwan, M.-P., Zhang, W., Fan, J., Yu, J., & Dang, Y. (2018). Assessment and determinants of satisfaction with urban livability in China. Cities, 79, 92–101.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,596 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 891 |